3 December 2022 – 30°
Ciénaga
De wind bleef vannacht aanhouden. De gordijnen vlogen door de kamer net als de klamboe. Het voelt zelfs koud aan. Ik waai bijna uit bed en kruip diep onder het laken. De ene nacht lig je onder een dik dekbed en de volgende bestemming heeft slechts een laken. De verschillen zijn enorm.
Midden in de nacht stappen we uit bed. Hoe verder de reis vordert hoe moeilijker het wordt om zo vroeg op te staan. Na de slechte ervaring met busjes naar het hotel is besloten dat we pas bij de doorgaande weg mogen instappen. We lopen de berg af in het donker. Met drie kleine busjes rijden we naar Santa Marta. De vorige keer hebben we deze route ook in het donker gereden. In Santa Marta stappen we over op een grotere bus. Dat betekent niet dat we ook meer ruimte hebben. De bus is erg krap. Om zes uur is het licht. Kunnen we eindelijk van de omgeving genieten.
We rijden door Ciénaga. Een grote stad bij het gelijknamige meer. De stad staat bekend om drugs een criminaliteit. De sfeer is heel anders. Het is heel erg armoedig. Mensen en varkens leven samen op straat. Je gaat terug in de tijd. Het vervoermiddel is hier een paard met houten kar. Het wordt afgeraden om uit de bus te stappen. Dat is jammer, want de omgeving is schitterend. Vanwege de ligging aan het water zijn er veel watervogels te zien. Iets buiten de stad geeft de lokale gids akkoord dat we even uit de bus mogen om de vogels te bekijken. We laten alle spullen in de bus en nemen alleen de kleine camera mee. Dat voelt veiliger. Al snel komt er een vrouw met 2 kinderen naar ons toe om te bedelen. Dat voelt toch niet fijn. Ze blijven om ons heen hangen. Ze willen graag eten hebben. Waarschijnlijk wonen ze onder de brug. Het uitzicht op reigers en pelikanen is mooi. Ze zitten er met tientallen. Hoog in de lucht vliegen fregatvogels.
3 December 2022 – 29°
Parque Isla de Salamanca
Om half 8 zijn we in Salamanca Nationaal park. Het gebouw moet speciaal voor ons geopend worden. Er gaat een gids van het park met ons mee. De gids vertelt dat er een hele grote Kaaiman in het water lag. Ik speur elke boom in het water af. Geen Kaaiman gezien.
Er vliegt een hele mooie oranje/gele vogel rond. De gids heeft goede ogen en oren. Het is heel knap dat hij tussen al dat groen toch iets weet te ontdekken. De omstandigheden voor fotograferen zijn slecht.
We komen in de buurt van mangrove. Het stikt er van de muggen. De muggenspray heeft geen effect op deze gemene beestjes. Hele zwermen vliegen om ons heen. Ik moet ze uit mijn oren halen en achter mijn bril vandaan peuteren. Af en toe is er een zone waar iets minder muggen zijn. Als ik in beweging blijf gaat het ook iets beter. Ik blijf smeren. Het hele bos ruikt naar citronella. Tijd om vogels te spotten heb ik niet. Als ik een foto wil maken ben ik al 10 bulten rijker.
De omgeving is ook mooi om van te genieten. We vangen een glimp op van een pigmy kingfisher. Een hele kleine, kleurrijke kingfisher. De vogel is snel gevlogen. Ik had gehoopt dat we net zoveel vogels zouden zien als onderweg. Dat valt erg tegen. Na een paar uur is iedereen het zat. Het is veel te heet en de muggen zijn niet te doen. In Barranquilla gaan we lunchen. Volgens de lokale gids is het tankstation de beste optie. Het is een vreemde keuze en valt niet in de smaak. We nemen een broodje en een toetje. Daar moeten we het wel mee redden.
3 December 2022 – 30°
Cartagena
Het is nog een paar uur rijden naar Cartagena. De bus is klein met een reden. De straten van het centrum zijn zo smal dat grotere bussen niet zijn toegestaan. We komen uit bij een prachtig hotel in het centrum. Voordat we op ontdekking uitgaan gaan we eerst even rusten op de kamer. Tegen drie uur gaan we de stad in. We laten ons leiden door de leuke straatjes die we tegen komen. Dat zijn er nogal wat.
Tussen alle oude gebouwen staat een heel modern winkelcentrum met een koffiebar die zo mooi is dat we er naar binnen worden getrokken. Het heeft muurschilderingen met vogels. Ook op de koffiebekers staan vogels. Als je in de winkel iets koopt krijg je prachtige tasjes met vogels er op. Het past helemaal bij onze vogelreis. De koffie is erg lekker. We nemen het er van met een flan de caramelo.
Het is een drukte van jewelste in de kleine, nauwe straatjes. Veel paarden met koetsen om toeristen te vervoeren. Voor we het door hebben zijn we de halve stad doorkruist. Er zijn veel mooie eettentjes. Om de hoek van het hotel vinden we een smoothie bar. Voor een paar euro’s krijgen we drie enorme fruitsapjes.
Voor het eerst sinds dagen hebben we weer een fatsoenlijke douche ter beschikking. Wat kun je daar van genieten. Hebben we eindelijk warm water. Zitten we op een bestemming waar een koude douche aangenaam is. Zodra je de douche uitstapt is er niks meer over van de verfrissende douche.
Vanavond gaan we met de groep uit eten. Het laatste avondmaal. Van buiten lijkt het restaurant klein. Van binnen is het een heel doolhof met allemaal ruimtes waar je kunt zitten. Het is een hele gezellige avond met lekker eten. Op aanraden van de serveerster neem ik een fruitsapje gemaakt van Corozo. Dat is een vrucht van een palmboom die veel in deze regio groeit. Het smaakt een beetje naar druif.
4 December 2022 – 30°
Cartagena
Voor het eerst sinds weken kunnen we echt uitslapen. Geen programma en geen vogels waar we vroeg voor uit de veren moeten. Om half 7 gaat de wekker. Wat een luxe. Om zeven uur gaan we Cartagena ontdekken zonder verkeer. De Colombianen moeten nog op gang komen waardoor het lekker rustig is.
Alle winkels en restaurants zijn nog gesloten. Het geeft een heel ander beeld van de stad. Al snel zien we dat er een evenement is. Veel straten zijn afgesloten. Er is veel politie op de been. In deze hitte vindt een triatlon plaats. Ze zijn druk bezig met de voorbereidingen. Kramen vol met drinken en vers fruit. Er schijnen zelfs waterstralen te zijn. Daar kun je doorheen lopen en dan wordt je helemaal nat gemaakt.
We kwamen niet voor de vogels, maar ze zijn er wel. We horen het geluid van een parkiet. Blijken het groene ara’s te zijn. Midden in de oude stad. Ontzettend gaaf. Gieren zitten op oude, vervallen gebouwen. Voor ons op straat zitten jonge yellow headed caracaras. Hoog in de lucht vliegen tientallen gieren en af en toe een fregatvogel. Als je voorbij de stadsmuur komt kun je pelikanen spotten.
Een uur lang hebben we gedwaald door alle straatjes. Met het ontbijt is er zowaar brood dat niet droog is. Een voorproefje voor thuis. Wat kun je daar van genieten.
Om 9 uur gaan we met de groep door de stad wandelen. Dat kan prima op eigen gelegenheid maar iedereen wil mee vanwege de luiaard. De gids leidt ons langs de hoogtepunten van de stad. De triatlon is begonnen. De reisleider vraagt aan de agenten hoeveel mensen er mee doen. Zijn antwoord: mucho. Ze hebben geen idee.
De Colombianen staan langs de kant van de weg. Met bellen en luid geschreeuw moedigen ze de hardlopers aan. Het is 35 graden. In Nederland zou het afgelast worden vanwege de hitte. Dat heeft hier geen enkele invloed. Tussen alle mensen en hardlopers proberen wij onze weg te vinden. In Nederland zou alles hermetisch zijn afgesloten met hekken. Daar doen ze hier gelukkig niet aan.
Ook de kerkdiensten gaan gewoon door. De deuren staan open. Kerkgangers en toeristen lopen gewoon door elkaar. Dat ze iets van de dienst meekrijgen met al het lawaai van buiten vind ik knap. Het gaat er heel anders aan toe dan in Nederland.
De wandeling gaat langs mooie pleintjes, de universiteit en de grote kathedraal. Vanaf de stadsmuur kijken we op Bocagrande. Een wijk met allemaal wolkenkrabbers. Wat een contrast met het oude centrum.
Aan het eind van de wandeling komen we in Parque del Centenario waar we de luiaard kunnen zien. Je zou denken dat het dier niet zo ver komt in een nacht tijd. Dat valt tegen. De luiaard is weg. We zien wel bijzondere, endemische aapjes. Een ijsverkoper voert ze een banaan. Dat geeft ons de kans om de aap op de foto te zetten. Een Colombiaanse vrouw neemt mij op sleeptouw mee naar de luiaard. Heel langzaam beweegt de luiaard. Het is een keer geen bolletje in de boom. Zijn kop is goed zichtbaar. De luiaards en apen zijn dieren die door de politie in beslag genomen zijn en hier in het park vrijgelaten worden. Niet helemaal natuurlijk, maar niet minder bijzonder.
4 December 2022 – 30°
Getsemani
In de wijk Getsemani kunnen we op eigen gelegenheid rondlopen. Vroeger was het een wijk voor de armen. Tegenwoordig is het een hippe wijk met veel muurschilderingen. Wij vinden het prachtig en heel sfeervol. Bij een klein koffiezaakje ploffen we neer om bij de komen van de lange wandeling en de warmte. De koffie en taart smaken goed.
Er zitten nog meer Nederlanders. Later blijkt dat het de piloten van onze terugvlucht zijn. Zij herkennen ons in het vliegtuig. Hoe toevallig is dat.
Met flinke pas lopen we terug naar het hotel. We willen ons nog even opfrissen voordat we moeten uitchecken. Bij Gokela gaan we lunchen. Het is onder andere een smoothie bar, maar bijna alle smoothies zijn niet verkrijgbaar. Typisch Colombia. De wrap is een hele maaltijd. We hebben al 10km gelopen. Dat gaat er dus wel in.
Na de lunch gaan we uitrusten in de lobby van het hotel. Na een uur vind ik het toch wel zonde om hier mijn tijd uit te zitten. Samen met Ilse ga ik er nog even op uit. De wandeling sluiten we af met een lekker ijsje. Nog even genieten van al het bijzondere fruit. Wij vinden het wel erg vreemd dat er in zo’n kleine ijswinkel minstens 6 camera’s hangen en het ijs op de gram wordt afgewogen.
4 December 2022 – 30°
Airport Cartagena
Om half vier zit iedereen klaar voor vertrek. Vanwege de triatlon kan de bus het hotel niet bereiken. Het is lastig om contact te krijgen met de bus. Geen idee waar die uit hangt. Ons geduld wordt weer op de proef gesteld. Moeten we dan met al ons bagage gaan lopen naar de bus? Dat blijkt niet nodig te zijn. Met drie kwartier vertraging is de bus er eindelijk. Het zijn er zelfs twee. De grootste bus is voor alle bagage. Wij mogen in de kleine bus zitten. Een kwartier laten zijn we op het vliegveld dat nog kleiner dan die van Medellin blijkt te zijn.
De controles stellen niks voor. Dat vinden wij gek voor een land dat bekend staat vanwege drugs smokkel. Er valt niks te beleven. Er is weinig eten en drinken te verkrijgen. De lounge is super klein en druk. Ook hier is bijna niks te eten en te drinken.
De zomerkleding wordt verruild voor winterkleding. Onze namen worden omgeroepen. Bij de gate moeten we ons melden. Geen idee waarom, maar we mogen gewoon mee. Om zes uur mogen we boarden. Het vliegtuig staat aan de andere kant van het vliegveld. Een shuttlebus kennen ze hier niet. Gewoon lopen. Ik denk dat het bijna een kilometer lopen was.
Aan boord is het bloedheet. Ik baal van mijn lange broek. De airco blijkt stuk te zijn. Als we in de lucht zitten maken we gebruik van een ander soort airco en moet het goed komen. Al snel raakt iedereen behoorlijk oververhit. Iedereen wappert met papieren in de hoop wat verkoeling te krijgen. Het personeel rent door het vliegtuig heen. Iets zegt mij dat we voorlopig niet gaan vliegen. Via een luik in de bodem komen er mannetje van de technische dienst binnen. Alle hoop is op hen gevestigd. Een van de motoren wil niet starten. Nog een probleem er bij. De deuren van het vliegtuig gaan weer open. De hitte wordt steeds erger. Na 2,5 uur in de hitte moeten we het vliegtuig verlaten. Het personeel heeft door dat dit geen verantwoorde situatie is. Als we uitstappen komt de koelte ons tegemoet. Het zal buiten een graad of 30 zijn. Moet je nagaan hoe heet het binnen was. Dat hele klere eind moeten we terug lopen. De airco binnen op het vliegveld is aangenaam. Het duurt wel een tijd voordat de hitte uit mijn lichaam is. Het vliegveld is verder gesloten. Er is geen water en geen eten te verkrijgen. We hebben geen idee waar we aan toe zijn. Om half tien gaan we nog een poging wagen om te vliegen. Het is nu heerlijk koel in het vliegtuig en de motoren doen het ook weer. Bij het opstijgen genieten we nog een keer van het slechte wegdek.
5 December 2022 – 6°
Nederland
Eenmaal in de lucht gaan ze zo snel mogelijk het eten serveren. Dat duurt mij toch te lang. Ik val al bijna in slaap. Snel eet ik mij soep op en een paar hapjes van het hoofdgerecht. Gelukkig val ik snel in slaap en heb ruim 6 uur geslapen. Op Schiphol verloopt alles soepel. We nemen afscheid van de groep. De reis is ten einde gekomen. Het zal wel even duren voordat ik ben bijgekomen van deze mooie en zeer intensieve reis.
