Het lijkt ons geweldig om het natuurgebied in te mogen waar de meeuwen leven met hun jongen. We nemen een stok mee voor het geval de meeuwen ons aanvallen omdat we in hun terrotorium komen. Bij het zien en horen van de eerste meeuwen wil Joran het liefst rechtsomkeer maken, zo bang is hij. Het is een klein stukje door het gebied waar de jongen zitten en dan lopen we langs het gebied. Joran heeft het toch heel goed gedaan ondanks zijn angst. Helaas heeft hij niet echt kunnen genieten van al het moois om ons heen. Het viel trouwens niet mee om een foto van meeuwen met hun jongen te nemen. Camara rechts en links met een stok boven je hoofd zwaaien vanwege de aanvallen van meeuwen. Halverwege is een vogel observatie hut, hier kan Joran op adem komen.
Dichter bij de vuurtoren konden we niet komen. Na deze wandeling hadden de jongens wel iets lekkers verdiend in het restaurant. We hebben het verder in dit stukje wel gezien en willen nog een klein stukje verder trekken. We komen op typische Engelse wegen terecht. Smal en aan beide zijden staan muurtjes, soms wel gecamoufleerd door begroeiing. Bij het passeren van auto´s houden we niet veel ruimte over, maar telkens net genoeg om elkaar te kunnen passeren. We komen langs Muncaster Castle, een kasteel met tuin, die te bezichtigen is. Als je in Engeland bent moet je minimaal zoiets één keer bezocht hebben. Voordat we bij het kasteel zijn moeten we 10 minuten door het park cq tuin lopen. De oh’s en ah’s vallen regelmatig. Wat ziet alles er ook netjes verzorgd uit. Er is net een roofvogelshow, die laten we maar even voor wat het is, Joran kan geen losvliegende vogel meer zien.
Er is hier een opvang voor uilen, we wisten niet dat er zoveel soorten uilen waren. Ze hebben hier meer dan 40 soorten.