Vandaag op zoek naar de broer van Hans die met zijn dochter in Santa Catharina woont. Helaas was hij niet thuis. Daarna op bezoek bij de zus van Edith, zij was wel thuis. Heel gezellig hoor, het kriebelt wel om nu het eiland te verkennen.
We beginnen met de Struisvogelfarm. Eerst een verfrissend drankje om daarna in een jeep de farm te bekijken. Wij horen nu nog het mooie accent van onze gids. We hebben nog wel één wijsheid geleerd; een struisvogel steekt nooit zijn kop in het zand! Vroeger toen men nog geen verrekijker had, dacht men dat hij zijn kop in het zand stak. Dat is niet waar. Hij legt zijn kop OP het zand en luisterd of er een bedreiging voor hem aankomt.
De geiten moeten eerst het land kaal eten. Het gras is veel te zout voor de struisvogels, zij gaan hier dood aan.
Nu willen we een strand bekijken, waar Rebecca naar toe kan. Het strand vanaf het resort is niet met een rolstoel te bereiken, en te ver om te lopen.
Fruit gaan we ophalen op de “drijvende markt”. De barkjes (bootjes) komen uit Venezuela om de verse groenten en fruit op Curacao te verkopen. Dit wordt smullen.
