China – Beijing ni hao

In 2006 is Hans voor zijn studie bedrijfseconomie naar China geweest. De wens van Hans om dit land aan Anita te laten zien, gaat nu vervuld worden. Het is zo’n andere cultuur dat we besluiten niet alleen op stap te gaan, maar met een reisgezelschap georganiseerd door Djoser. De reisdagen staan vast, op de dagen dat we niet reizen kunnen we zelf invullen wat we willen doen. Wij hebben er zin in.

Meestal krijgen we wel te maken met vertraging als we op reis gaan. Deze keer staan we op station Zwolle te wachten op de intercity naar Schiphol, kunnen we niet verder dan Amersfoort. Via Amsterdam- Centraal kunnen we met 3 kwartier vertraging bij Schiphol komen. Het voordeel is dat je nu minder lang overal moet wachten, want we komen nu 2 uur voor vertrek aan. Er is nog tijd voor een laatste Hollandse  kroket voor we het vliegtuig in mogen.

 We hebben wind mee en komen een klein uurtje eerder aan dan verwacht. We hebben heel snel onze bagage en kunnen de eerste Starbucks koffie nemen, voordat de rest van de groep aanwezig is. Tankan onze lokale gids heeft een bus geregeld die voor ons klaar staat om ons in een uur tijd naar het Phoenix Suyuan Hotel te brengen. Ondertussen krijgen we al een beetje beeld van deze enorm grote stad. Beijing is de hoofdstad én het regeringscentrum van China. Het inwonersaantal van ongeveer 15 miljoen, wordt nog dagelijks vergroot door een gestage stroom mensen vanuit het platteland. Beijing is een enorm grote stad en het is hier dan ook het gemakkelijkste om je per metro, taxi of taxi-busje te verplaatsen. Om van de ene bezienswaardigheid naar de andere te komen, ben je met de taxi al snel een half uur onderweg!

We beginnen met de lunch, Chinees !! Heel vervelend. Om gelijk in het Chinese ritme te komen gaan we op verkenning. Eerst een stuk met de bus, om bij de metro uit te komen. De straatnamen worden zowel in het chinees als in het engels aangegeven, toch wel makkelijk.

We komen bij een hutong uit, de beroemde oude woonbuurten van Beijing. In het centrum worden enkele van deze buurtjes beschermd tegen de opkomende nieuwbouw. Hier nemen we een betjak (fietstaxi) om ons rond te laten rijden. We nemen een kijkje bij de mensen op hun binnenplaats. Hier zijn ze al helemaal gelukkig als  ze een boom, vogelkooitjes en katten hebben. We komen terecht bij de winnaar van krekelwedstrijden. Hij laat ons enthousiast zijn krekels zien, en al de attributen die daarbij horen. Bij de drumtoren mogen we 96 traptreden op om van het uitzicht te genieten, en zien we een kleine voorstelling van het drummen. Na deze geweldige ervaring van de eenvoudig wonende mensen gaan we terug met de metro en bus naar het hotel.

Zin aan eten hebben we niet meer. Bij het bekijken van de foto’s op de laptop vallen de ogen van Hans regelmatig dicht, tijd om echt te slapen.

De volgende drie dagen gaan we meestal zelf op stap, sommige uitstapjes doen we met de hele groep

De grote muur Op zo’n 2 uur rijden van het hotel ligt DE muur, die 6700 km lang is, met uitzicht over de omringende heuvels. Wij gaan naar de plek waar de minste toeristen zijn, hier komen wel alle Chinezen, dit is de plek waar de keizer Mao zijn voetsporen heeft liggen. Fijn dat je zowel links als rechts kunt gaan dan hoef je niet achter de Chinezen aan   te lopen. Ik snap nu waarom Hans de vorige keer niet zover over de muur heeft gewandeld, het is best wel vermoeiend. De traptreden zijn totaal niet gelijk soms opstapjes van een paar cm tot opstapjes van 30 cm of helemaal geen treden gewoon stijl omhoog. Het uitzicht is wel bijzonder mooi. De bomen zijn nog kaal, het heeft een mysterieuze sfeer.

We lunchen bij een cloisonné fabriek. Keramieken vazen worden hier beschilderd en met koper versierd.

Zomerpaleis Via het vogelnest, waar we niet mogen stoppen komen we bij het zomerpaleis: Dit is een groot complex dat door de keizerin is gebouwd. Ze heeft geld misbruikt dat voor andere doelen was bestemd. Met de drakenboot worden we naar de overkant van het meer gevaren. Hier ligt een marmeren boot, nou ja de onderkant, de rest is gewoon hout en in marmer geschilderd. In het park rond het paleis staan de bomen helemaal in bloei. Er zijn veel paleizen, overdekte wandelpaden, paviljoenen, zitjes en mooi aangelegde tuinen.

Tempel van de Hemel Met de bus gaan we naar de tempel van de Hemel. De volledig van hout gemaakte Tempel van de Hemel, gelegen in het zuidoosten van de stad, bestaat uit verschillende gebouwen en een groot altaar, die alle in symmetrie gebouwd zijn. In de bus zijn er spontaan twee lokale mensen die ons de weg wijzen. In het park rondom de tempel zijn de mensen aan het dansen, kaarten, regenboogdansen of doen hier hun tai-chi oefeningen. Ondanks dat het druk is, straalt er ook een bepaalde rust vanuit. We worden omdat we blank zijn uitgenodigd om mee te tennissen of met de mensen op de foto te gaan.

Lamatempel

In het noordoosten van de stad ligt de zogenaamde Lama-tempel, waar tegenwoordig weer de lamaïstisch boeddhisme beleden wordt.

Plein van de Hemelse Vrede

Het centrum van de stad bevindt zich rondom het, met 880 bij 500 meter Plein van de Hemelse Vrede. Rondom het plein bevinden zich de beroemde Verboden Stad, het mausoleum van Mao Zedong en de Grote Hal van het Volk (parlement). De Verboden Stad is een uitgestrekt gebied van paleizen en musea waar vroeger de keizerlijke familie zich afsloot. Eeuwenlang regeerden hier de keizers van China. Behalve de concubines en hofhouding mocht niemand de stad in.  Tegenover de Verboden Stad heb je een mooi uitzicht op het complex vanaf de Kolenheuvel.

De Chinezen hebben 3 vrije dagen, daarom is het enorm druk bij op het plein van de Hemelse Vrede en de Verboden Stad.