De zon schijnt alweer, tijd voor een laatste kleine wandeling.
Aan het begin van de wandeling vinden wij dat we alweer uit mogen rusten van de wandeling door het dorp. Lopen in de sneeuw is namelijk best vermoeiend voor je spieren. Sleetje rijden is daarentegen goed voor blauwe plekken!! We genieten volop in de zon, kijkend naar de langlaufers die langskomen.
We horen en zien een (kleine) lawine van de berg afkomen. Deze is niet gevaarlijk omd
at deze van een berg afkomt die zo steil is dat je er niet kunt wandelen en beneden aan de berg geen weg is in de winter. Op weg naar de berghut horen we regelmatig het geluid van lawines, die enorm groot moeten zijn geweest. De zon staat pal op de bergen waardoor de ene na de andere lawine naar beneden komt. De bomen staan niet meer in de weg, waardoor we de lawines goed kunnen zien. Deze lawines lijken meer op grote watervallen. Dit komt doordat de sneeuw al een tijdje ligt en het al een paar dagen boven nul is. Als er maar een klein stukje sneeuw naar beneden rolt kan er een lawine ontstaan.
Bij de berghut konden we volop in de zon zitten en kijken naar al de lawines. Wat een enorm natuurgeweld zeg.
Als we terug naar het dorp gaan moeten we een andere weg nemen, omdat de weg die 
langs de noordkant van de berg ligt nu een beetje in de zon komt. Hierdoor zouden er lawines kunnen ontstaan. Het is veiliger om de weg te nemen die midden in het dal loopt. Hier is de afstand tot de berg zo groot dat het veilig is.
Dit klinkt als een week waar jullie van hebben genoten! 😀