Eindelijk geen wake-up call om 6 uur en geen koffers op de gang zetten om 7 uur en niet fris en fruitig in de bus zitten om 8 uur. Wat heerlijk zeg, we mogen uitslapen. Dat betekent wel dat er een einde gekomen is aan deze prachtige reis. Wat hebben we veel gezien, gedaan en hebben we het gezellig gehad met de groep.
Na twee weken een intensief programma zijn we wel toe aan een lekker rustig dagje. We gaan eerst naar het winkelcentrum om de hoek met maar liefst 200 winkels. Dat is nog 
eens een winkelcentrum. Voor de laatste keer eten we een broodje bij de Subway (waar we inmiddels groot fan van zijn 😉 ) en drinken we een lekkere smoothie 🙂
Voordat we weer wat gaan doen gaan we eerst terug naar het hotel om online in te checken. Dan hebben we dat alvast weer gehad. Het is vandaag erg mooi weer. Een prima dag om op het strand door te brengen. We laten ons met de taxi vervoeren naar het strand. Het openbaar vervoer is hier dramatisch slecht. Als je vraagt naar de bus kijken ze je ook erg raar aan.
De taxi zet ons netjes af bij Santa Monica, waar we gisteren hebben gegeten.
We maken een rondje over de pier. Heerlijk uitwaaien op het strand, wat enorm wit is aan je ogen. Wij zijn niet de enigen die denken, laten we naar het strand gaan. Het is best wel druk op het strand. Hoe verder we van de pier aflopen hoe rustiger het word. We zoeken een leuk terrasje op om voor de laatste keer te eten in Amerika 🙁 aan alles komt een einde. Deze keer wordt het een pizza die we met z’n 3en delen, en dan hadden wij zelfs nog de kleine pizza genomen!!!
In het hotel aangekomen gaan we nog even in de lobby zitten waar we ons toetje nuttigen. Verse aarbeien met enorm veel slagroom 🙂 We spreken nog wat groepsgenoten en zoeken dan ons bed op.
1 juli
De wekker gaat vandaag niet al te vroeg. We vertrekken pas om 14 uur met het vliegtuig naar Nederland. We nemen het er vandaag nog even van, en genieten enorm van het uitgebreide buffet in het hotel. Verse wafels, omelet, fruit, muffins, broodjes, ontbijt aardappels (ik heb het niet verzonnen hoor!), bacon, scrambled eggs en dan vergeet ik nog de helft! Het is een complete maaltijd.
Om 11 uur gaat het dan echt gebeuren. We gaan met de shuttlebus naar het vliegveld toe. 
Waar we terecht komen in een enorme rij die tot buiten staat. Als we per kwartier 4meter vooruit komen is het al ver. Het schiet niet op, er lijkt geen einde aan te komen en de rij met wachtende mensen wordt alsmaar langer. Als we een vrouw horen praten over vertraging weet ik niet hoe snel ik moet vragen voor welke vlucht het is. Driemaal raden welke vlucht… KLM richting
Amsterdam, drie en een half uur vertraging. Tuurlijk, vertraging hadden wij nog niet gehad. Na ik denk toch bijna 2 uur wachten mogen we eindelijk de bagage inleveren en mogen we door de douane heen en dan begint het wachten, en wachten en nog meer wachten op een Airport waar bijna niets te doen is. Gelukkig zijn er nog redelijk wat groepsgenoten waarmee we even een praatje kunnen maken om de tijd beter door te komen.
De 3,5 uur vertraging wordt 4 uur, en de 4 uur wachten wordt 4,5 uur wachten. 
Uiteindelijk met 5 uur vertraging vertrekken we terug naar huis. Vakantie blijft ook altijd te kort! De vlucht verloopt goed. We hebben enige turbelentie en komen om Nederlandse tijd 14 uur aan. Daar aangekomen op zoek naar de koffers en afscheid nemen van de laatste groepsgenoten. Op Schiphol moeten we nog even wachten op de shuttlebus die ons op komt halen om ons terug te brengen naar het hotel waar we voor de reis hebben overnacht. Hans voelt zich nog goed genoeg om terug te rijden naar Zwolle. Om 18 uur zijn we dan thuis. We zijn enorm moe, maar kunnen terug kijken op een prachtige reis die we zeker niet vergeten! Nu weten we ook dat een groepsreis zeker de moeite waard is.