San Francisco – Pismo Beach

We verlaten San Francisco en gaan afzakken naar het zuiden richting Los Angeles. Vanaf plaatjes hadden we gezien dat het een mooie route is langs de kust. Helaas is de bus te groot om over de smalle, kronkelige weg langs de kust te rijden. We kunnen slechts een klein deel ervan rijden. We gaan vandaag een aantal leuke visserplaatsjes bezoeken. De eerste is Montery. We stoppen in de haven waar allemaal zeehonden zwemmen en pelikanen rondvliegen. Daarna stoppen we bij Montery Wharf. Het is te vergelijken met Fishermans Wharf.

Na een half uurtje rijden stoppen we alweer, deze keer voor de lunch in Carmel by the sea. Het is een klein plaatsje bij de zee gelegen met allemaal mooie Hans en Grietje huisjes. Om te lunchen, het plaatje te bekijken en naar het strand te gaan hebben we eigenlijk te weinig tijd. Er is zoveel te zien en overal van die kleine restaurantjes. Op zich wel goed dat we niet overal naar binnen kunnen gaan, anders komen we nog tonnetje rond terug .
De reis vervolgd zich naar onze eindbestemming vandaag, Pismo Beach. We verwachten een leuk resort aan de zee gelegen, zoals de naam doet vermoeden. Er hangt een dikke laag mist over Pismo Beach. We kunnen weinig zien en het strand ligt erg ver van het resort vandaan. Op zoek gaan naar een restaurantje viel dan ook voor het eerst tegen. Het enige wat je tegen komt is de pizzahut, Mc Donalds, Jack in the box, Denny’s en ga zo nog maar even door. Fastfood, en daar hebben wij geen zin in. De bus gaat naar Mary Callender toe om te eten met de mensen die een mealplan hebben. Wij besluiten dan ook maar om mee te gaan in de hoop dat we daar lekker kunnen eten.

Het eten was één groot feest. We hebben nog nooit zo slecht gegeten. De bediening was enorm slecht, overal stonden nog borden met eten. Het woord afruimen kennen ze daar niet. De manager liep rond met een chagrijnig hoofd, de pasta was koud, de groente was rauw en er zat geen saus over de pasta en dat terwijl ze hier alles met een dikke laag saus doen. We hebben ons wel kostelijk vermaakt maar zijn met een hongerig gevoel weg gegaan. Dat appeltaart dat meer op appelmoes leek dat te ver was doorgekookt met een droge bladerdeegbodem smaakte nog het beste van allemaal. Gelukkig stond Mike, de buschauffeur met chocolaatjes klaar bij de bus dat ging erin als zoete koek Kortom we hadden dus beter bij de Mc Donalds kunnen eten, maar dan hadden we niet zoveel gelachen!