Phoenix – Grand Canyon

Vandaag staan ons twee spectaculaire excursies te wachten. we worden om kwart voor vijf ‘s morgens van het resort opgehaald om een ballonvlucht te maken over de woestijn. Helaas werden we al om twaalf uur ‘s nachts gewekt door de wekker die waarschijnlijk de schoonmakers per ongeluk hadden aangezet. We dachten even dat de Filistijnen binnen kwamen stormen

We gaan samen met nog vier anderen van de Engelse groep een ballonvaart maken. Het is nog driekwartier rijden naar de plaats van bestemming. Phoenix is een grote stad, dus je hebt de tijd wel nodig om de woestijn weer in te komen. We zijn niet de enige die gaan varen, er zijn nog vijf andere ballonnen die de lucht in gaan. Rond zes uur gaan we de lucht in. Het enige wat we hoeven doen is instappen en genieten. Zelfs Anita met haar hoogtevrees vind het niet eng en durft over het randje van het bakje heen te kijken. We vliegen niet heel erg hoog, zodat we mogelijk nog dieren zien. Wij hebben geluk, we zien een Koyote, allemaal konijnen, vogels en grondeekhoorns (ja, ik wist ook niet dat ze bestaan).

Als we wat hoger vliegen hebben we een prachtig zicht op de heuvels/bergen in de omgeving. Ik kan er niet veel meer van zeggen dan dat het echt prachtig was, een super ervaring!

We zitten met een leuk clubje in de ballon. Het is trouwens wel te merken dat het een hete luchtballon is. In de woestijn is het al niet echt koud (ook ‘s morgens niet) en dan die gasbranders boven je hoofd branden erg op je huid. Maar dat mag de pret niet drukken. Na een uur in de lucht zweven gaan we weer naar beneden. Na een hobbelige landing worden de picknicktafels erbij gepakt om te genieten van een champagne ontbijt. Het is echt een heerlijk ontbijt, midden in de woestijn en niets anders om je heen dan wat bosjes en cactussen.

Om half negen worden we afgezet en door de bus opgehaald. Onze reis gaat verder richting de Grand Canyon. Het is ook weer een mooie route die we rijden. We hebben eerst een fotostop bij de Bellrock, van die rode rotsen. Vrij snel daarna stoppen we in Sedona voor de lunch. We zitten op een terras met een prachtig uitzicht op de omliggende rode bergen. Ilse loopt als eerste een stukje naar beneden naar het uitzichtplateau waar ze een hele bijzondere vogel spot, en een paar mooie vlinders. Het is hier wel weer erg warm dus naar boven en beneden gaat niet zo snel, take it easy.

Vanaf Sedona is de eerst volgende stop, het Airport van de Grand Canyon. Er staat een helikopter voor ons klaar die ons over de Canyon heen laat vliegen. We zijn met een grote groep die de vlucht gaat maken, maar er staat helaas te veel wind om op dit moment te vliegen. We moeten dus nog even een half uur/drie kwartier wachten om te kijken of de situatie veranderd. Dat kan hier namelijk per kwartier veranderen. Het wachten heeft resultaat, alleen de korte vlucht is mogelijk. Dus eerst een safety filmpje kijken, reddingsvest op en instappen maar. Ilse als lichtgewicht mag voorin de helikopter naast de piloot zitten. Wat vervelend toch 😉 De wind is nog behoorlijk sterk dus er is aardige turbelentie. Stel je voor dat het anders saai zou gaan worden. Het is een prachtige vlucht over de Canyon heen. En vanaf de ereplaats naast de piloot heeft Ilse ook nog een raam bij haar voeten zitten. Door de harde wind ging de helikopter niet zo snel waardoor we er extra lang van hebben genoten.

Na de vlucht zijn we naar het uitzichtpunt aan de zuidkant van de Canyon gegaan.

Het uitzicht is geweldig. Op foto’s is de grootsheid niet goed te zien, het is onbeschrijvelijk. We hebben zelfs nog een condor gezien, een hele grote roofvogel met een spanwijdte van drie meter. De tijd zit erop, we gaan verder naar de lodge die op nog geen half uur lopen van de Canyon ligt.

Snel nog even naar de supermarkt toe, en wat eten bij een vreetschuur waar bijna alles uitverkocht is en vroeg naar bed want morgen moeten we al om half 5 fris en fruitig buiten staan.