Vanuit Los Angeles gaan we vandaag een lange busrit maken naar Phoenix. Het zal een rit van zes uur zijn. De wake-up call is al om 6 uur, om 7 uur de koffers inleveren en om 8 uur vertrekken we. Dat zal zo ongeveer de hele tijd doorgaan, en dat noemen ze vakantie……
We zien ste
eds meer kale heuvels, en de zon komt er ook aan. Al vrij snel zijn we in de woestijn. Het is geen zandwoestijn zoals de Sahara, hier groeien toch nog wat planten. Je kunt wel zien dat het Amerika is, want alles is zo groot. Dus ook de woestijn, de vlaktes en de bergen.
De eerste stop is in Palm Springs. Dit is een plaats midden in de woestijn, waar echt veel mensen wonen. We snappen echt niet wie daar wil wonen, het is ‘s morgens vroeg al 30 graden. Palm Springs staat bekend om de vele golfbanen (ja, midden in de woestijn!!) en de luxe uitstraling. Wij vonden het niet zo heel bijzonder. Trouwens, als je hier Ice tea besteld dan krijg je ook echt koude thee met ijsblokjes wat echt niet lekker is!
De reis vervolgd zich door de woestijn. We rijden verder door de Sonoran woestijn. Dit is een hoger gelegen woestijn waar Saguaro cactussen groeien. Van die mooie rechtopstaande cactussen met van die zijtakken. We zitten prima in een airconditioned bus en vernemen niets van de temperatuur buiten. Als we dan ook even een plaspauze hebben komt de hitte je tegemoet. Het is nu wel duidelijk, we zijn in de woestijn. De warmte kun je niet goed omschrijven, maar het is wel een droge hitte waardoor het wat ‘aangenamer’ is.
Na een paar uur weer door de woestijn gereden te hebben zien we Phoenix liggen. Ook zo’n grote plaats midden in de woestijn. Het is hier ongeveer 40 graden. Je ziet geen mens op straat lopen, omdat het veel te heet is. Bij veel restaurantjes en terrasjes zie je benevelaars om het een beetje aangenaam te maken. Wij verblijven net buiten Phoenix op een mooi resort. In een gelukkig, koele bungalow. Het motto buiten de bungalow is: sta nooit langer dan 1 minuut stil in de zon.
De reisleider raad ons aan om de running trail te lopen om het resort (rennen wordt net iets te moeilijk, na één stap ligt onze tong al op straat). We zien heel veel konijnen, om het wat spectaculairder te maken noemen we het: Calafornische konijnen. We zijn al snel doodop door de hitte en maken de ronde niet af. Met bijna de heel groep gaan we barbecueën. Het is een hele gezellige avond, maar we moesten om 21 uur toch naar de bungalow gaan want er staat ons een leuk programma de volgende dag te wachten waarvoor we erg vroeg uit bed moeten!
Ik vond die highway 10 echt heel bizar, die houd maar niet op.
Wauw, de warmte straalt mij zelfs door de foto’s tegemoet! 🙂
Enjoy!
dat word de winterslaap inwisselen voor een mid-summersleep bij thuiskomst,
(je zegt gewoon dat het vliegtuig terug een week vertraging heeft.)
maar ja dan heb je ook wat gezien, geniet er van!