3 mei, 25°C
Agiasos
Voor het eerst dat het geheel bewolkt is, de temperatuur is nog steeds fijn.
We zitten voor 8 uur bij het ontbijt, wat geen enkel probleem is. Zo wordt het toch mogelijk om redelijk op tijd richting Olympic peak te gaan.
We kunnen het niet laten om in het gebied van de roodkopklauwier even te stoppen, maar helaas, voor ons niet zichtbaar.
Bij een vennetje zien we een blauwe reiger. Als wij opgemerkt worden vliegt er met de blauwe reiger ook een purperreiger weg, deze ging helemaal op in zijn omgeving. Toevallig wel vastgelegd samen met de blauwe reiger.
Het landschap is weer anders. Zo’n klein eiland en toch zoveel verschillen. Voor de dorpskern van Agiasos parkeren we de auto. Het dorp ligt tegen de berg, en vast met hele smalle straatjes. Als het niet nodig is gaan we liever lopend door het dorp. Een goede keus, het wandelpad begint naast de auto.
Twee stappen verder zijn ze druk bezig om het wandelpad te vernieuwen en een muurtje er naast aan het bouwen. Stenen worden netjes voor ons neergelegd dat we toch langs de werkzaamheden kunnen.
En dan staan we in het bos. Een heel orkest aan vogelgeluiden. Zien is lastiger met bomen die al volop in het blad zitten. Ondertussen stijgt het pad heel steil. Als de vogelgeluiden afnemen vinden wij het mooi geweest om nog verder de berg op te gaan.
Terug komen we in het dorp waar we hartelijk welkom geheten worden bij een klein kerkje. Zowel van buiten als binnen ziet het er heel mooi uit. Een trotste man probeert met handen en voeten duidelijk te maken dat in 2018 hij een Maria verschijning had. Hij straalde helemaal toen hij het vertelde…
We willen koffie drinken op een terras. Je moet eerst ergens een biezen matje ophalen om je stoel compleet te maken. Bij de vraag of we Griekse koffie willen, hoor ik de waarschuwing van Ilse; Griekse koffie is een klein kopje koffieprut met water. Tja het alternatief is oploskoffie, waar we een hele sloot van krijgen. We zitten goed en vermaken ons prima om naar de plaatselijke bevolking te kijken.
Klooster, 25°C
Tijd om richting ons dorp te gaan.
Nog een keer langs de roodkopklauwier en ja hoor nu zien we ze weer, ietsje dichterbij. Hans wilde verschillende mussen zien.. ik kijk met hem mee. En gevonden een mooie baardgrasmus met een dikke rups in zijn bek.
Ondertussen begint Hans lichtelijk jaloers te worden. Ook deze heeft hij niet gezien. Omdat we in de buurt zijn gaan we het klooster opzoeken. De weg wordt als maar slechter, gelukkig zijn we ondertussen wat gewend. Volgens mijn tomtom zijn we er… we zien een paar afgebroken pilaren.. zal dit het zijn? Opeens vind tomtom nog een locatie van het klooster iets verderop. Dat iets dat blijft maar duren, wij treffen niks aan. En de weg van tomtom is er ook niet meer. Op ons gevoel gaan we verder en komen op een t-splitsing waar een begin van een hele nieuwe weg ligt. Via een grote omweg komen we na uren dwalen in ons dorp terug.
De rivier verveelt nooit, 25°C
Een laatste keer langs de rivier wordt beloond met een prachtige show van de bijeneters. Ze scheren vlak langs onze auto heen, wat een kleurrijke vogel.
Ook bij de laatste maaltijd mag een Griekse salade niet ontbreken, hier zijn ze goed in. Allervriendelijkst worden we uitgezwaaid door het personeel, morgenvroeg zullen ze niet aanwezig zijn bij het ontbijt.
4 mei, 23°C
Mytilini vliegveld
De laatste ochtend begint al aangenaam warm.
Veel te vroeg zijn we er helemaal klaar voor om te vertrekken. Ja dan is er zelfs tijd om langs de rivier een rondje te maken. We worden begroet door heel veel bijeneters, een mooie afsluiter van onze vakantie op Lesbos.
Op het vliegveld moeten we zelfs nog wachten voor de balie open gaat om onze boardingpass te krijgen. We moeten onze koffer afgeven voor in het ruim. Hier geloof ik wel dat de koffer aan boord komt met de 6 vliegentuigen die vandaag vertrekken. Straks op Schiphol moeten we zien hoe lang het duurt voor we ons koffertje terug zien…. Iedereen is ruim een half uur voor vertrek in het vliegtuig, en kunnen we veel eerder vertrekken, dat is fijn.
Nederland, 21°C
Te vroeg vertrekken wil niet zeggen dat je ook vroeger aankomt in Nederland. We landen wel eerder maar er is geen plek voor ons bij de gate. We parkeren op een wachtplaats. Onze jonge dame met bijzonder veel kennis over vliegtuigen zit ook weer in het vliegtuig en mocht met de piloot praten. Nu worden we allemaal zeer uitvoerig telkens bijgepraat door de bemanning. Klinkt dan toch iets minder betweterig dan dat een tiener haar info deelt.
Dit is waarom ik alleen handbagage mee wil. Het eindeloos wachten op een klein koffertje van nog geen 7 kilo.. Volgende keer voet bij stuk houden als je een van de eerste aanwezig bent dat je dan echt je handbagage als handbagage mee wilt nemen… Anderhalf uur later kunnen we eindelijk het vliegveld verlaten.
We zien naar van der Valk overal file. We besluiten eerst bij v.d Valk te eten om zo de file te ontlopen. Goed plan, en zo rijden we later op een rustige snelweg naar huis. Wat is in een week tijd alles groen geworden. De lente is toch ook in Nederland begonnen.
Veilig komen we thuis. Terugkijkend op een week, een week? het lijkt veel langer, van warmte en vogels. Hans zijn hoofd is door al het vogelen weer leeg. Hopelijk komt zijn energie ook snel terug.
