29 april 18°C
Moni Pitharou en vogelen
We willen op tijd vertrekken, maar we kunnen pas om 8 uur ontbijten. We zorgen ervoor dat alles ingepakt is, kunnen we na het ontbijt gelijk weg.
Eenmaal op pad is de rest van het eiland nog in rust, we komen niet veel mensen tegen. Het landschap veranderd van boomgaarden naar een rotsgebied en we zien gelijk allerlei vogels, beetje jammer dat we niet zomaar langs de weg overal kunnen stoppen.
Het klooster wat we willen bezoeken ligt echt ver weg van de bewoonde wereld, goed afgezonderd. Een hele onderneming om er te komen, beter gezegd afzien. Het laatste stukje gaan we niet met onze auto doen, die komt de steile berg niet op. Zo kunnen we zelf ervaren hoe het was om hier naartoe te lopen. We maken wat grapjes dat we ons gaan bezinnen op ons leven. Op dat moment krijgen we bericht vanuit Nederland dat Hans zijn vriend heel hard achteruit gaat. Deze boodschap komt hard binnen..
Eresos, 22°C
In het laatste dorp voor we over landweggetjes gaan rijden, drinken we een kop koffie waar alle oude mannetjes hun koffie drinken. Zonder houten stok hoor je er niet bij.
We zien zoveel auto’s met hele zijkanten die beschadigd zijn. Alsof ze ergens langs geschuurd zijn.. Na een paar straatjes door het oude dorp snappen we het. De straten zijn zo verschrikkelijk smal met bijna onmogelijke bochten. Wat krijg je het hier warm van. 1 keer stuur ik Hans erop uit om te kijken of we echt verder kunnen, keren is daar geen optie.
Wat ben ik blij dat we de landweg gevonden hebben die het dorp uitgaat. Laat mij maar off-road rijden. We zijn nog maar net de bewoonde wereld uit of we zien de eerste blonde tapuit. We vermaken ons uren op deze route naar het uiterste westelijke punt van Lesbos. Wat veel nieuwe vogelsoorten komen we tegen, echt prachtig.
Versteende woud, 18°C
Na een late lunch in Sigri gaan we geleidelijk terug naar ons huisje.
We ontdekken nog een pareltje om te vogelen; de weg naar het Versteende Woud. Op een plek zitten verschillende wielewalen, die heen en weer vliegen, dit zie je in Nederland nooit.
Zelfs de zeldzame Smyrnagors zien we in een klein meertje badderen.
De tomtom vind het leuk om nog een keer dwars door een oud dorpje te gaan. Ik iets minder, de straten lijken hier nog smaller…. ppff en gelukt om zonder schaafplekken op de auto door dit plaatsje te komen.
De doorgaande weg is mega breed, hier passen minstens 4 auto’s naast elkaar. Waarom ze de weg zo breed maken snappen we niet, wanneer gaat het zo druk hier worden dan? Heel bijzonder.
Om 7 uur zijn we terug. Zin om te eten hebben we niet. De foto’s bekijken en vogels determineren is altijd leuk. Wat een gave vogel dag hebben we erop zitten.