dag 32 zaterdag 26 juli
Vandaag moeten we Kristiansand halen om te kijken wanneer we met de boot naar Denemarken kunnen. Ja, helaas komt het al steeds dichter bij dat we naar huis moeten. Snik,snik
vanaf Egersund over de Nordsjovegen naar Flekkefjord. Hans wilde nog een pitoresk vissersplaatsje bezoeken, Nesvag. De Lofoten in het klein. Ilse en Anita vonden het plaatsje wel leuk, maar de weg (nou ja weggetje) er naar toe was iets minder. We dachten dat we de smalste weggetjes al hadden gehad, nee dus, wat is 12 km dan weer lang. En het word maar smaller en er komt nog een tegeligger aan, later is het asfalt weg en veranderd in gravel, en krijgen we ook nog haarspeldbochten die wij met ons bakbeest niet in 1 keer kunnen maken. VERSCHRIKKELIJK!!!
In Kristiansand is het gelukt om een boot te reserveren voor maandag middag 16.30, we hebben nog 2 hele dagen de tijd om te genieten van dit bloed hete weer, 30 graden zegt de thermometer! Elk stukje rots/strand of wat dan ook is helemaal bezet. 1 strand leek wel een beetje op zo’n puzzel van Jan van Haasteren.
Wij hebben het niet zo met die grote steden, vandaar dat we langs de kust verder zijn gereden op zoek naar een camping. Het lijkt wel of alle Noren hier zijn beland, wat zijn de campings hier vol zeg. Je kunt de camping niet meer zien tussen al die campers en caravans. En vooral die campings aan het water is het echt zoeken naar een vierkante cm die jij dan in beslag mag nemen. Na de zoveelste poging voor een iets rustige camping, moeten we de eerstvolgende camping gewoon nemen.
We komen op een camping waar echt alleen Noren zitten, de eigenaresse kan geen woord anders dan Noors. We voelen ons indringers tussen al die Noren, we worden bekeken alsof we van Mars komen. Dus hier blijven we dan ook maar zo kort mogelijk. Gauw weer weg want dit is niet echt een leuk plekje.