Zaterdag 9 april
Het ontbijt is een stuk minder heftig, wel zo lekker. Na het ontbijt gaan we naar Otranto.
Hier zit een goede patisserie. Wat een keus, en alle taarten zien er heerlijk uit. Buiten op het terras kunnen we hiervan genieten. Wij vinden de temperatuur fijn, terwijl de bewoners hier nog dik ingepakt voorbij komen.
Het stadje heeft mooie smalle straatjes en een groot kasteel.
Langs de kust zitten hier verschillende grotten om te bezichtigen. Helaas zijn de golven te hoog, we kunnen de grot niet in zodat we bij Grotta della Zinzulusa het moeten doen met alleen een ijsje eten.
Nog een idee van Hans, je zou hier maar zo een mooi appartementen complex kunnen verhuren. Tja het staat leeg… en de vlinders vliegen er bij bosjes.
Zonder navigatie is het hier moeilijk om de bezienswaardigheden te vinden. Zo ook Dolmen di Scusi. Een kleine hunebed midden tussen de olijfbomen en mooie wilde bloemen.
In dit gebied zijn diverse menhirs. Zoals Hans zo mooi zegt: oude richting aanwijzers. Midden op een splitsing.
Bij ons nieuwe onderkomen zijn we mogelijk de enige gasten. Een mooie plek waar we ons de komende dagen zeker zullen vermaken.
Volgens google kunnen we op tijd eten. Wij komen om kwart voor zeven bij het restaurant aan, Take a way kan wel maar aan tafel eten kan vanaf 19:30 uur. We lopen een rondje door het plaatsje en zitten onze tijd uit op de stoep voor het restaurant. Het lijkt wel de Chinees bij ons, wat een drukte van mensen die pizza komen afhalen.
Als we eindelijk naar binnen mogen hebben we echt trek. De pizza smaakt zoals die eruit ziet, verrukkelijk. Een pistache taartje als dessert delen we, maar goed ook want die is best heftig. Goed dat we een kwartier terug moeten wandelen, dan kan het eten een beetje zakken. Nog even lezen en dan vallen de ogen vanzelf wel dicht.
Zondag 10 april
Eet je ‘s avonds laat dan heb je ‘s ochtends niet gelijk trek.
Om 9 uur gaan we ontbijten. Familie vlucht bijna het restaurant uit als we binnen komen. We hebben de hele ontbijtruimte voor ons zelf, we zijn dus echt de enige gasten. Toch ligt er een heel bord vol met ham, kaas en tomaten. We krijgen van alles rijkelijk veel. Achter het glas is het heerlijk warm en voelen wij de wind niet. We doen het rustig aan, rondom ons huisje kunnen we uit de wind toch buiten zitten.
Het weer blijft verrassend goed, de buien blijven uit, dat we besluiten om naar Gallipoli te gaan Gallipoli ligt op een schiereiland, de wind rukt bijna Hans zijn pet af. En de golven beuken tegen de rotsen.
Wij willen gaan lunchen met zicht op de zee… helaas we kunnen nog net een plaatsje krijgen in een bijgebouw. Uitzicht op zee heb ik niet wel op zeer bijzonder geklede mensen.
Het oude Gallipoli is verrassend leuk. Smalle steegjes met mooie gevels, vensters met luiken. Kleine winkeltjes.
Via een stukje kust richting het noorden gaan we terug naar ons huisje.
Het landschap staat vol met halfdode olijfbomen. Deze zijn zo’n tien jaar geleden door parasieten aangetast. Veel bomen zijn tot een meter hoogte gesnoeid met de hoop dat ze opnieuw uit gaan lopen. Ook veel nieuwe aanplant, wij vragen ons af welke manier het snelst tot vrucht zal leiden.
In de hak van de Italiaanse laars zien we veel blokkendozen gebouwen. Bewoond, verlaten of verwaarloosd. Het oogt allemaal sober. Ook ons huidige huisje is zo’n blokkendoos en van binnen heel sfeervol.
Maandag 11 april
Opnieuw nemen we alle tijd om te ontbijten, lezen in het zonnetje. Tegen de middag gaan we op weg naar de bauxietmijn bij Otranta. De grond is hier rood, veel bloemen en vlinders, en ja hier is ook de koninginnenpage.
We willen de kustweg volgen naar het zuidelijkste puntje, Santa Maria di Leuca. Dat is een behoorlijke uitdaging. Wegwerkzaamheden met een eerste bord van omleidingsroute en de rest mag je zelf verzinnen.. En ja hoor we komen er toch aan, wel voor ons gevoel na heel lang rijden. Op het plein staat een zuil met de Heilige Maagd, hier zou Petrus ooit gepreekt hebben. Als de vuurtoren geopend is zou je met de wenteltrap naar boven kunnen en het uitzicht hebben op de twee zeeën de Ionische en de Adriatische zee. Nee dank je, ik stort al naar beneden als ik de slechte staat van de cabine zie waar je zou kunnen staan. Dan loop ik liever naar beide kanten van de parkeerplaats en zie ik ook de twee zeeën.
Er zijn hier veel grotten die je via het water kunt bezoeken Grotta del Diavolo is via het land toegankelijk. Via de andere kust naar het noorden wordt ons niet gegund. We komen al snel weer vast te zitten met wegwerkzaamheden De route door het binnenland met hier en daar een kruip door en sluip door gaat veel makkelijker. De dag sluiten we af met een etentje bij een restaurant in de buurt
