Gisteren hadden we ontdekt waar we kunnen starten voor de hike naar de drie watervallen op rij bij de Brúará rivier. Mensen die net terug kwamen zagen er behoorlijk modderig uit, we weten waar we aan beginnen.
Stroomopwaarts langs de rivier is een breed pad. Na ruim een kilometer loopt het pad tussen berkenboompjes door. We voelen ons Tarzan en Jane die slingerend van boom naar boom vooruit komen. En dan komen we weer bij de rivier uit en zien we de eerste waterval, Hlauptungufoss, wat is het water blauw zeg. Ook uit de hemel komt een behoorlijke miezerregen naar beneden, tijd voor onze poncho’s, die hebben we niet voor niets mee. Uiteindelijk valt het best mee met de regen, de poncho is een mooie schuilhut voor Joran om zijn lenzen van de camera te wisselen.
Een kleine kilometer stroomopwaarts ligt de Midfoss waterval, persoonlijk vind ik deze minder mooi.
Via rotsen langs de waterkant klauteren we naar de laatste en voor mij de mooiste waterval, Brúarárfoss
De terugweg gaat makkelijker, het modderige stuk is iets droger geworden…In totaal hebben we 8 km gelopen.
We krijgen een prachtig landschap te zien als we naar Hjálparfoss rijden. Intens groene graslanden en heuvels, zwarte rotsen en zwarte grond.
Om de hoek bij Hjálparfoss ligt een Vikings boerderij, deze boerderij gaat mooi op in het landschap
Voor we naar onze overnachtingsplek gaan willen we bij Seljalandsfoss kijken. Je kunt achter deze 65 m hoge waterval lopen. Door al het stuifwater is het pad nat en glibberig. Het lukt ons om op de juiste momenten een stukje verder te lopen, om niet kletsnat te worden.
En overnachten bij een groene heuvel vlak bij Vik
