Donderdag:
Vandaag is een dag met stralend mooi weer. Een prachtige dag om naar het Colosseum te gaan. Wij hebben tickets besteld en mogen om half elf naar binnen. Dat is het eerste tijdstip waarop dat mogelijk is. Dat geeft ons alle tijd om eerst uitgebreid te ontbijten in het hotel. Ik ben helemaal fan van de witte bolletjes met daarop heerlijke Italiaanse vleeswaren. Alles is zo lekker. De zoete broodjes ben ik alleen wel vrij snel zat.
Ruim op tijd stappen we op de bus naar het Colosseum. De reis er naar toe is al een uitje. Vanuit de bus zie ik de opgravingen en dat ziet er veelbelovend uit. We zijn veel te vroeg en hebben alle tijd om eerst een rondje te lopen om het Colosseum. Vanuit alle hoeken proberen we het mooi vast te leggen. Stipt om half elf melden wij ons bij de ingang. Blijkbaar zijn er drie ingangen en moeten wij helemaal aan de andere kant van het Colosseum zijn. In rap tempo lopen we naar de andere kant, want wij waren in de veronderstelling dat we vanwege Corona maximaal 1 uur mogen doorbrengen in het Colosseum. Dat blijkt toch niet zo te zijn en dat geeft ons de gelegenheid om alles in een rustig tempo te bekijken. Er zijn al opvallend veel mensen in het Colosseum zo vroeg. De temperatuur is vandaag echt heerlijk. Ik vraag mij echt af waarom ik geen zomers jurkje heb aangetrokken. De tentoonstellingen slaan wij over. Te veel geschiedenis en informatie. Het bouwwerk is echt heel mooi en nog veel groter dan ik had bedacht. Je blijft je verwonderen over alle bouwwerken in Rome. Hoe hebben ze dit allemaal kunnen maken zonder de moderne apparaten die wij nu gebruiken. Zeker een uur later verlaten wij dit prachtige bouwwerk.
Op zoek naar een terrasje in de schaduw waar we een lekker drankje drinken. Voor mij geen koffie, want ik heb het bloedheet. Als we voldoende energie hebben opgedaan gaan we naar het Palatino en het Foro Romano. Dit is een enorm groot gebied met allemaal oude bouwwerken/opgravingen. We hebben geen idee waar we moeten beginnen. Er is zoveel te zien. We lopen gewoon onze neus achterna en zien wel hoe we lopen. Dat is dit zo leuk zou vinden had ik van te voren niet verwacht. Ik houd absoluut niet van musea en met geschiedenis heb ik ook niks. Toch kan ik hier uren ronddwalen. Ik probeer mij echt voor te stellen hoe het er hier uitgezien zou hebben. Als ik hier vroeger mijn geschiedenisles zou hebben gehad zou ik vast een stuk meer interesse hebben gehad voor geschiedenis.
Het is al lang lunchtijd, maar het is jammer om nu dit gebied te verlaten. Eénmaal uit het Palatino mag je er niet meer in. Gelukkig zijn onze rugtassen gevuld met een noodpakket. Er zijn genoeg mooie bankjes waar we even kunnen picknicken. De uren verstrijken. We hebben nog steeds niet alles gezien, maar we zijn wel verzadigd. We zijn om de hoek van een avocado restaurantje waar ik graag wil eten. Om drie uur zitten wij aan een wrap met heel veel avocado. Aan wat extra brandstof wat ik hard toe. We lopen over de Via dei Fori Imperiali. Aan weerszijden zijn prachtige opgravingen te zien waar we de nodige keren stoppen om foto’s te maken. Aan het eind van deze lange weg komen we uit bij de kunstklapper van Rome, namelijk het monument bij Piazza Venezia. Wij zijn hier al eerder langs gelopen, maar nu zien we dat het hek geopend is en we naar binnen mogen. Opeens is de vermoeidheid verdwenen en grijpen we deze kans om het monument te bekijken. We sluiten aan in de korte rij en krijgen een duidelijke uitleg over de Corona regels. Eerst worden we weer gecontroleerd op temperatuur en daarna mogen we door en moeten ons aan de looproute houden. Gelukkig hadden we nog geen spierpijn van de St. Pieter. Ook dit gebouw heeft heel veel trappen en dat voelen de kuiten behoorlijk. Langzaam maar zeker komen we boven. Dat dit een groot gebouw is wisten we al, maar als je het gebouw beklimt heb je pas echt goed door hoe belachelijk groot dit is. Alles is gemaakt van marmer en rijk versiert met beelden en goud. Bovenop het dak is ook een restaurantje. Op deze prachtige plek lusten wij wel een bakje koffie. Het bestellen van een kopje koffie is hier niet zo eenvoudig als het lijkt. De lijst met koffiesoorten is zo groot met zoveel onbekende namen dat je maar hoopt dat je het juiste hebt bestelt. Helaas gaat het bij mama mis en krijgt ze een espresso met slagroom. Vanaf dit dakterras heb je fantastisch uitzicht op het Colosseum en het Palatino en Foro Romano. Ergens beneden maakt iemand prachtige muziek. Dit is intens genieten. Ondanks de beperkingen genieten we juist nog meer dan normaal van deze reis en Foro Romano.
Af en toe mogen we ook even mopperen. Als we op de kamer zijn en het mondkapje weer af mag is het wel een bevrijding. Mijn ogen en wangen doen zo’n pijn. Zelf uren nadat ik het kapje heb afgedaan heb ik nog steeds het gevoel dat ik rondloop met het kapje op. Niet veel later moet het mondkapje weer op, want het is etenstijd. Tripadvisor is mijn beste vriend voor het uitzoeken van een leuk restaurantje. Vandaag komen we dankzij Tripadvisor uit bij een (wederom) klein restaurantje waar ze Napolitaanse pizza maken. Deze pizza heeft een hele dikke, luchtige deegkorst. Je kunt zelfs kiezen voor een pizza met gele tomatensaus. Dat wil ik natuurlijk proberen. Deze pizza is niet te vergelijken met die van gisteren en toch ook weer heel erg lekker. Ik ben dol op de korst van pizza, maar ik krijg het toch niet op. Het is wel een hele oefening voor de kaakspieren en die van mij zijn niet zo heel best. Ons dessert scoren we weer bij één van de vele ijssalons. Waar je hier ook ijs haalt. Het smaakt gewoon fantastisch. Deze ijssalon heeft wel hele grote porties. Ik neem een bakje met twee smaakjes, maar krijg het niet op. Ik heb zelfs zoveel gegeten dat ik de rest van de avond misselijk ben. Dat ga ik niet weer doen.