Maandag 9 maart
Half 6 gaat de wekker, want onze chauffeur en gids komen om 7 uur. Nog één keer heerlijk ontbijten, je weet maar nooit wat de volgende locatie brengt.
Uiteindelijk gaan we om half 8 weg richting Hidden Valley. De afstand is niet groot, het verkeer is onmogelijk om door te komen. Hidden Valley heeft natuurlijke bronnen die de zwembaden vullen met water. Wij willen liever niet zwemmen en gaan naar een waterval lopen. Het pad is deels over bamboe palen. Terug omhoog is pittig warm. Na alle trappen rusten we een tijd uit bij een overdekte zitplaats. Ik hoor allemaal vogels, helaas niet gezien, denk zelfs een trogon en parakeet.
Bij de volgende pool zitten we een hele tijd met het geluid van veel water. Dit is wel gaaf. Selma vind het fijn om met de gids te kletsen, hierdoor krijgt ze veel info over het land, ik ga een beetje op onderzoek uit
Na alle Pools bekeken te hebben is het tijd om te lunchen.
Komt er een oud mannetje op gitaar met zangeres op leeftijd bij onze tafel staan, tja wat moet je daar nu mee. Als het lied bijna afgelopen is, ga ik snel nieuw eten ophalen zodat ze naar een volgende tafel gaan.
Rond 15 uur komen we bij onze B&B Casa Marina in Pagsanjan aan. We hebben mooi uitzicht over de rivier en kunnen zelfs bijna zien vanwaar we morgen vertrekken met de boot naar de waterval.
De weg voor onze B&B is smal, het is niet veilig om langs de weg naar het dorp te lopen. We kijken even rond en daar komt de meest oude tricycle aan die je voor kan stellen. We gaan met de tricycle naar het dorp om te eten bij een echt Filipijns restaurant. De bediening wordt bijna zenuwachtig als we binnenkomen, Engels is niet hun sterkste kant. Het eten is wel heel erg lekker. Als we koffie na willen is dat heel moeilijk om uit te leggen, uiteindelijk kunnen we dat niet bestellen. Na het eten wandelen we nog door het dorp en zien hier dat ze balut aanbieden. Een gekookt eendenkuiken in het ei. Een delicatesse in de Filipijnen. Vooral net getrouwde stelletjes krijgen die aangeboden.
Terug bij de B&B staat de koffie gewoon klaar 😊
Dinsdag 10 maart
We mogen uitslapen en dan ben ik al om 6 uur wakker. Ik kan genieten van de zonsopkomst en het is nu nog lekker buiten. De kinderen worden met bootjes overgezet zodat ze in het dorp naar school kunnen.
Na het ontbijt worden we om 10 uur opgehaald om een kanotocht door de Pagsanjan kloof te maken naar de Cavinti Falls. We stappen aan de andere kant van het dorp op een kano die door twee bootsmannen bestuurd gaat worden. Het eerste stuk zitten we met drie boten achter een gemotoriseerde boot. Zodra de rivier smaller wordt moeten de mannen echt aan de bak. Bij hoogte verschillen en stroomversnellingen rennen trekken en duwen ze de boten naar iets hoger gedeeltes, waarna ze weer in de boot springen om verder te peddelen tot de volgende hoogteverschillen. Zitten wij daar te genieten in de boot van de jungle… heerlijk
Ik zie twee soorten kingfishers, een felblauwe en een nieuw soort met bruin op zijn buik, witte keel en een blauwe rug. Een paar varanen en kleine hagedissen. Een aantal apen zijn slecht te zien, geen idee welk soort het is
Aan het eind van de rivier mag je overstappen op een vlot waar je op mag zitten. Dit ga ik echt niet doen, dan kom ik niet meer in de benen. Ik bekijk de waterval wel op afstand. Selma gaat wel mee, wat ben ik blij dat ik niet mee ben, want ze gaan recht op de waterval af en er doorheen.
Ik geniet van afstand ook
De terugweg is voor de bootmannen een stuk makkelijker nu het stroomafwaarts gaat. Ook nu moeten ze behendig tussen de rotsen door manoeuvreren om naar lager gedeeltes te komen.
Terug bij het beginpunt krijgen we een lekkere lunch waarna we met onze chauffeur terug gaan naar onze B&B.
Onze chauffeur stelt voor om ons vanmiddag naar een berg te brengen waar we mooi uitzicht hebben in Lumban
Na een pauze van 1,5 uur gaan we op pad met onze chauffeur die gelijk onze gids is. Nu blijkt dat hij ook goed Engels kan. We genieten van de uitzichtpunten en komen bij een Japanse tuin uit. Hier gaan we wandelen. Erg mooi en een stuk koeler dan in het dorp.
Onze chauffeur weet een mooie plek om koffie te drinken, waar we zicht op een meer hebben. Selma leert weer van alles over dit land en ik vermaak mij rond het restaurant met de vogels.
De eigenaresse ziet mijn foto’s en vraagt of ik een foto van het restaurant wil maken en naar haar op wil sturen, natuurlijk wil ik dat.
Als we verder naar beneden naar het dorp rijden zien we een hele gave zonsondergang. Zo’n mooie weerspiegeling in het water..
In het dorp laten wij ons rechtstreeks bij het restaurant Dailing Talengi,s Halo Halo brengen. Als we het restaurant binnen gaan, staan daar beveiligers (?) en worden we door verwezen naar de buren.
Veel eten is uitverkocht, dus we kiezen iets uit en laten ons verrassen.
Het is voor een weeshuis zoveel dat we krijgen, toch overgaan om 1 gerecht te kiezen.
Half 8 zijn we terug bij de B@B waar we onze koffer zo moeten inpakken dat we morgen kunnen vliegen naar Bohol.