Johannesburg – Wakkerstroom
Als ik de gordijnen open is het slecht weer. Wat is dit nou? De lange broek gaat voor de zekerheid maar aan. Om half acht gaan we naar het ontbijt dat er al net zo voortreffelijk uit ziet als het eten van gisteravond. Vers fruit in overvloed, veel keuze uit brood, gebakken aardappels, worst en zelfs kippenlevertjes staan op het menu. We nemen uitgebreid de tijd om te genieten van al het lekkers. Ondertussen stroomt de zaal vol met een hoop Nederlanders. De eerste kennismaking met onze groepsgenoten. Het is altijd afwachten waar je de komende weken mee opgescheept zit. Het ziet er naar uit dat het aardige, vriendelijke en vrolijke mensen zijn met een gemeenschappelijke interesse voor vogels.
Om half tien stappen we de bus in. De bus voldoet alleen niet aan de omschrijving. De bus is klein en we zitten behoorlijk opgepropt. De raampjes kunnen niet open om makkelijk te fotograferen. Dat is een tegenvaller. We zitten best wat uren in de bus en dan is het wel fijn als je comfortabel kan zitten. We zullen het er mee moeten doen en het beste er van maken. Eerst moeten we de grote stad achter ons laten. Dat verloopt zonder al te veel file en zelfs in deze miljoenenstad spotten we de eerste vogels. Nu maken we kennis met de manier waarop onze groepsgenoten reageren. Al snel is het duidelijk dat ik dit keer niet de fanatiekste en meest enthousiaste vogelaar ben. Sommige mensen stuiteren al door de bus heen van opwinding. Iedereen zit met haviksogen om zich heen te speuren naar vogels. De stad maakt plaats voor het platteland van Zuid-Afrika. Niet iets wat we direct verwachten als we aan Zuid-Afrika denken. Er wordt volop mais verbouwt, talloze kippenschuren en weilanden vol met koeien. Alleen de piepkleine huisjes van golfplaten doen je vermoeden dat je in Afrika bent. Volledige wijken met Dixi’s als toiletten. Het is nogal armmoedig. Vuilnisbelten lijken ze hier ook niet te kennen. De kant van de weg is één grote berg afval.
Hoe meer vogels we spotten hoe meer enthousiasme er ontstaat in de bus. Iedereen wordt ongeduldig en wil de bus uit om vogels te spotten. Als de bus een stopt maakt om een vogel te bewonderen is het alsof een groep jonge puppy’s vrijgelaten worden. Waar wij Westerlingen niet bij nadenken is dat je hier niet overal aan de kant van de weg kan stoppen om vogels vast te leggen. Een groep blanke mensen met dure apparatuur is vragen om problemen. Ook als we in Ermelo stoppen voor de lunch blijkt maar weer dat veiligheid niet zo normaal is als in Nederland. Het is niet direct gevaarlijk, maar bij het winkelcentrum staat wel een beveiliger met een automatisch wapen. De sfeer in Ermelo is even wat anders dan die in Ermelo in Nederland. Veel arme mensen, straat verkopers, mensen die hangen. Als blanke, blonde vrouw val ik wel heel erg op en voel ik me niet heel comfortabel. Met veel pijn en moeite vinden we iets om onze maag mee te vullen.
Het landschap wordt steeds heuvelachtiger, alhoewel je eigenlijk qua hoogte in de bergen zit. We zitten op meer dan 1600 meter hoogte. Het weer wordt steeds slechter en in de verte zien we het regenen en onweren. De regen haalt ons in en het komt even met bakken uit de lucht. Tegen de tijd dat we Wakkerstroom binnen rijden is het opgeklaard. Als we uitstappen wacht ons een straffe, koude wind waarop wij niet voorbereidt zijn. Daar staan we dan te koukleumen in Zuid-Afrika. De dikke kleding zit in de koffer. We gaan vogelen bij de Wetlands van Wakkerstroom. We lopen naar een vogelhut toe waar we grotendeels uit de wind zitten. In eerste instantie zie je niks. Hoe langer je zit en hoe beter je kijkt hoe meer we spotten. We zien de prachtige Wida rondvliegen. Dit is een vogel met een staart die wel 3x groter is dan de vogel zelf. Deze vogel heeft alleen zo’n prachtige staart in de lente. Daarna is het een saai, zwart vogeltje dat niet op valt. Vanwege de lange staart kan deze vogel ook moeilijk vliegen en is daardoor zeer herkenbaar. Ondanks dat de vogels op grote afstand zijn en moeilijk vast te leggen zijn, zijn we toch erg blij met de eerste observaties. Om half vijf rijden we naar ons hotel wat een paar minuten verderop gelegen is. We komen uit bij een klein Guesthouse in het “centrum” van Wakkerstroom. Dat niet meer voorstelt dan een ieniemienie dorpje dat maar weinig mensen zullen kennen. Het wordt mistig en ik heb het zo koud dat ik met smart verlang naar een warme douche. Dit Guesthouse is echt prachtig. Het is zo sfeervol en mooi ingericht. Totaal niet Afrikaans naar mijn idee, maar zo ontzettend leuk. Om de ergste kou te verdrijven drinken we een warm kopje bosjesthee (rooibosthee op z’n Afrikaans). Daarna neem ik een heerlijke douche en dan kunnen we al aanschuiven bij het diner. Deze ruimte is al net zo sfeervol als de kamers. We krijgen een fantastisch lekker drie gangen diner van de chef. Het is hier dan wel lente, maar de gerechten zijn volop in herfstthema. Champignons, stoofvlees en als toetje stoofpeer. Het enige wat ik hier niet begrijp is dat je zelf wijn moet meenemen naar het avond eten. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Met een volle maag gaan we terug naar de kamer om snel onze ogen dicht te doen. Morgen moeten we heel vroeg uit de veren.
Het was een lange reisdag (4 uur), maar we hebben enorm genoten. De sfeer in de groep is erg goed. We zijn nog maar één dag met elkaar op pad en ik heb nu al het gevoel dat we elkaar dagen kennen. Hopelijk blijft het de rest van de reis zo gezellig als we het vandaag met elkaar gehad hebben.
Nieuwe vogels voor vandaag:
– Blouvalk
– …Slangarend
– Kortstertflap
– Langstertflap
– Kransduif
– Gewone Bontrokkie
– Rooivink
– Bosveldfisant
– Kleinwitreier
– Veereier
– Witborskraai
Wakkerstroom
Het contrast kan niet groter. Gisteren kon ik niet slapen vanwege de hitte en nu lig ik onder vier dekens mijn best te doen om het warm te krijgen. Af en toe word ik wakker en merk ik dat het heel hard waait. Het hele huis kraakt, piept en kleppert. Hopelijk is het om zes uur beter. Dan moeten we al gereed staan. We hebben een ontbijtpakketje meegekregen. Zo’n lekker ontbijtpakket heb ik nog nooit gehad. Een heerlijk zelf gemaakt broodje gevuld met gehakt, vruchtensap, worstje, muffin en een appel. We gaan met een lokale vogelgids op pad in de omgeving van Wakkerstroom. Hoe het programma er uit ziet weten we niet. We laten ons verrassen. Onderweg wijst de gids ons op vogels. Helaas valt het erg tegen om de vogels vanuit de bus te spotten. We vragen of we uit mogen stappen en krijgen af en toe de gelegenheid om uit de bus te stappen en van de vogels te genieten. Vaak zitten ze op grote afstand en heb je een verrekijker nodig om ze überhaupt te kunnen zien en te determineren. De rit zelf is prachtig zo door de bergen. Gisteren zagen we ze vanaf een afstand en nu rijden we er echt door heen. Er is bijna geen mens te bekennen in dit gedeelte en de weg gaat maar verder en verder. Na een tijdje komen we tot de ontdekking dat er geen eindbestemming is en dat dit het vogelen is. Dat is een zware teleurstelling. De bus is totaal niet geschikt om te vogelen. De ramen zijn klein, kunnen niet open en als een vogel rechts te zien is kunnen de mensen aan de linkerkant van de bus ze niet zien. We proberen er het beste van de maken en proberen zo veel mogelijk uit de bus te gaan. Ook al kunnen we de vogels nauwelijks vastleggen we zien toch best veel soorten.
Het hoogtepunt van de ochtend zijn de twee blauwe kraanvogels op relatief korte afstand van ons. Na een paar uur in de bergen doorgebracht te hebben dalen we weer af en gaan richting het platteland. Onze vogelgids heeft als missie om de Korhaan te spotten. Onze groep vindt het veel leuker om de kleine, kleurrijke vogeltjes te spotten. De vogelgids denkt daar anders over. Geen tijd om te stoppen en we rijden en rijden maar over onverharde wegen. Inmiddels moeten we al plassen en dat maakt het er niet aangenamer op. Onderweg zwaaien we naar schattige Afrikaanse kindertjes (en volwassenen, we vallen hier wel op). Na uren rondrijden zien we dan eindelijk de Korhaan. Ik ben er niet zo van onder de indruk. Het beest is op honderden meters afstand en nauwelijks te herkennen. Dit is niet onze manier van vogels spotten en ik verlang er naar om terug te gaan naar het hotel. Onze medereizigers denken er gelukkig net zo over. Onderweg maken we nog de nodige stops voor een aantal bokken die we spotten: springbokken, blesbokken, sabelantilopes, en struisvogels. Om kwart over elf zijn we terug bij het Guesthouse en ren ik eerst naar het toilet. We gaan allemaal terug naar de kamer en komen bij van de ochtend en uiten onze frustratie naar elkaar.
Om twaalf uur zitten we aan de lunch. Wat hebben ze dat toch goed voor elkaar. Mac&Cheese, salade, zelfgemaakte broden en zelfs een verrukkelijk toetje. Hallo vakantiekilo’s! Om één uur vertrekt een groot deel van de groep weer. Wij vinden het wel goed geweest en trekken ons eigen plan. Eerst gaan we op bed liggen en een dutje doet. Zo vroeg op en zo lang in een bus hobbelen maakt erg moe. Dat is een zeer goede timing, want het begint flink te regenen. Als we uit bed komen is het opgeklaard. Mama heeft advies gekregen van de eigenaresse om naar een vogelhut bij de wetlands te wandelen. Als we klaar voor vertrek zijn begint het opnieuw te regenen. We wachten de bui af en gaan dan op stap. Hoe lang het lopen is weten we niet, want de meningen van de eigenaren zijn nogal verdeelt. We zien wel hoe ver we komen. Het dorp Wakkerstroom stelt drie keer niks voor en we kunnen hier veilig over straat. In de brandende zon lopen we in 20 minuten naar de vogelhut. Wauw, wat is het hier prachtig. Mooie bomen met een meanderend riviertje, veel riet en een hoop vogelgeluiden. In de verte zien we donkere wolken die voor mooie plaatjes zorgen. Via plankieren lopen we naar de vogelhut toe. Het waait flink en de hut wiebelt behoorlijk. Door de harde wind is het veel moeilijker om vogels te spotten en vooral om ze vast te leggen. We blijven een tijdje zitten en hebben toch een paar nieuwe soorten gezien.
Als we de hut uit lopen worden we getrakteerd op een rode bisschop (Rooivink). Deze vogel is knalrood van kleur. Het lijkt er zelfs op dat we de vogel goed hebben kunnen vastleggen. We willen graag eerst naar de andere vogelhut. Het is een mooie route naar de hut toe, maar de wolken zijn wel erg dreigend. We hebben er flink de pas in om droog over te komen. Vanuit deze hut zien we veel meer vogels. Al vrij snel begint het behoorlijk te plenzen en te onweren, maar wij zitten lekker droog. In de vogelhut ligt zelfs een nestje met twee eieren. Even later komt de zwaluw aanvliegen op zoek naar haar nestje. Wij hebben daardoor de ideale kans om het beestje vast te leggen. Zo vaak maak je niet mee dat een zwaluw stil zit.
Af en toe wordt het iets droger en komen de vogels weer terug. We spotten hele mooie soorten. We zien heel wat botten liggen van een koe en als ik beter kijk zie ik in het water de romp van de koe liggen. Je ziet zijn huid en ribben. Het is een raar gezicht en ik vraag me af hoe een koe het voor elkaar krijgt om zo dood te gaan. Het is al vijf uur en we moeten toch een keer terug naar het dorp. We wagen een gokje en het miezert een beetje. We moeten een kudde koeien passeren en dat vind ik niet zo heel erg leuk. Voor een muis ben ik niet bang, maar voor deze koeien en stier ben ik wel bang. Ze zijn zo groot. Met een zo groot mogelijke boog probeer ik om ze heen te lopen. Pfieuw, dat heb ik overleefd. Dit was mijn spannendste avontuur tot nu toe in Zuid-Afrika. Door de wind en regen heb ik het inmiddels ijskoud gekregen. Onderweg stoppen we de nodige keren voor alle vogels die tevoorschijn komen. Het is ons gelukt om droog over te komen. We zijn nog maar net binnen en het begint te hozen. Binnen warmen we ons op met een douche en een kop koffie.
Om zeven uur schuiven we aan bij het diner. Wederom krijgen we een heerlijk driegangen maaltijd met typisch Zuid-Afrikaans eten. Een maispapje met perfect gegaard rundvlees in tomaten saus. Als hoofdgerecht krijgen we een worst, kipfilet en lamsvlees met daarbij aardappels en heerlijke gegrilde groenten. Het is onvoorstelbaar hoeveel vlees je in dit land voorgeschoteld krijgt. Ik laat mijn vlees dan ook voor een deel liggen en vraag om wat extra groente voor de nodige vitaminen. Als toetje krijgen we een Afrikaanse pudding met een saus van rozenblaadjes. De rozen die ze hiervoor gebruikt hebben komen uit eigen tuin. De maaltijd sluiten we af met een glaasje Amarulla. Een Zuid-Afrikaans likeurtje dat veel weg heeft van Baileys.
Nieuwe vogelsoorten van vandaag:
– Blou Kraanvoël
– Kalkoenibis
– … Lewerik
– Swartkopreier
– Grootwaterhoender
– Geelbekeend
– Kleindobbertje
– Grootstreepswael
– Witgatspreeu
– Swartsuikerbekkie
– Gevlekte muisvoël
– Rooibekkwelea
– Rooibeksysie