Dag 17
Vandaag hebben we een korte reisdag. De ideale gelegenheid om uit te slapen. Als uitslapen tot half zeven uur/half acht mee telt. Als we op staan is het helder en zijn de golfbanen bevroren. Dampt trekt op vanaf het water. Het ziet er mooi uit. Dikke kleren kunnen aan om ons warm te houden. De zon schijnt zo fel en er is geen zuchtje wind dat ik al vrij snel buiten ga zitten en mijn boek er bij pak. We maken een lekker ontbijt en om negen uur ga ik even met Jos skypen. We genieten van onze ochtend in het huisje. Wat is het fijn om lekker rustig op gang te komen. We drinken koffie met wat blueberrie strudel en vertrekken om stipt elf uur uit het huisje.
We nemen nu de tijd om te genieten van de rit van het huisje naar Clearwater. Toen we aan kwamen was het al zo laat dat we in één keer zijn doorgereden. We rijden door dennenbossen en nog eens dennenbossen. De grijze bergtoppen zijn verdwenen sinds we de Rockies hebben verlaten. We stoppen bij de Spahat Falls. Het is een paar minuten lopen naar het uitzichtpunt. De waterval is groot en heeft ook een behoorlijke vrije val. Het is een zusje (of broertje) van de Helmcken Falls. Deze is alleen wat lastiger te zien vanaf het uitzichtpunt met tegenlicht. Jammer, want het is wel een hele mooie. Er is nog een hele wandeling naar de onderkant van de waterval, maar daar hebben we geen puf voor. We pakken ook nog een uitzichtpunt mee die aan dezelfde weg ligt. We zien de rivier stromen tot ver het provinciale park in.
In het dorp Clearwater doen we nog wat inkopen voor de lunch en rijden door naar Dutch Lake. Het is een klein, mooi meertje. Het water is erg helder, er is een strandje, steiger en platform om naar toe te zwemmen. We zien een dappere zwemmer en vragen ons af of dit water wel zo aangenaam is om te zwemmen. In twee weken tijd zijn we al aardig ingeburgerd. We stappen het water in en vinden het eerst best koud. Na een tijdje wend het wel en gaan we ons omkleden om een poging te doen om te gaan zwemmen. Het heeft heel wat tijd nodig voordat we van top tot teen nat zijn. Ik denk dat het water hooguit een graad of 20 zal zijn. Als we er eenmaal door heen zijn gaan we een stukje zwemmen. Joran vind dat wel erg spannend dat ik hem goed in de gaten houdt. Wij vinden dat we nu wel ons inburgeringsdiploma gehaald hebben. We drogen op in het zonnetje en gaan lekker picknicken aan het water.
Om half drie is het tijd om door te rijden naar Kamloops. We stoppen onderweg nog bij de North Thompson River Park. Vanaf dit punt heb je zicht op twee rivieren die samen komen. De ene rivier is helder met mooi blauw/groen water en de andere rivier is modder bruin. Je ziet de twee stromingen heel goed in het water.
Hoe verder we naar Kamloops rijden hoe warmer het wordt. We branden de auto uit en tikken voor het eerst de 30 graden aan. We zijn toch in Canada waar het koud hoort te zijn? Nou, hier niet! Dit is een warmere regio in Canada waar het over het algemeen mooi weer is met een aangename temperatuur. Met deze temperatuur kun je niet anders dan ijs eten. We komen per toeval een ijswinkel tegen en nemen twee bollen ijs. Dat het een complete bak ijs zou zijn wisten we niet. We moeten er aardig tegenaan eten om het op te krijgen. Het was heerlijk. Ook in Canada hebben ze mijn lievelingssmaken (chocolate/mint en butter pecan). Tijdens het eten van ons ijs(je) spotten we een Bald Eagle.
We rijden een toeristische route en gaan bij McLure met de veerboot(je) over. Dat doen we pas nadat we eerst een berg fruit hebben ingeslagen bij de fruitstand. We zijn in de buurt van de Okanagan Vallei waar al het fruit wordt verbouwd. Aan onze 200 gram groente per dag komen we niet zo makkelijk en dat compenseren we dan met veel fruit eten. Het duurt vaak nog een tijd voordat het rijp is, maar dan smaakt het ook super lekker. Aan de westkant van de rivier vervolgen wij onze reis. We rijden over Canadese landweggetjes. Overal staan boerderijen, schattige huizen, prachtige huizen en krotten. Een mooi zooitje bij elkaar. Het is leuk ter afwisseling van de snelweg. Je komt onderweg weinig dorpen tegen. Op deze manier heb je een beter beeld van hoe de mensen wonen. En zo zijn we toch nog een tijdje bezig om bij het hotel te komen. Onderweg kwamen we de meest leuke motels tegen met hummingbird feeders, maar wij slapen midden in de grote stad Kamloops. Het is een leuk hotel waar een gratis badeend op ons wacht. Mama en ik gaan nog even naar de supermarkt om de grootste inkopen te doen voor de komende dagen. Voor het eerst dat we een echt grote supermarkt tegen komen. Het is jammer dat we niet te veel verse producten mee kunnen nemen. Het is al half zeven als we de mannen mee nemen om uit eten te gaan bij een Mexicaan. Met dit weer kunnen we voor het eerst buiten eten. Het restaurant heeft slechts 1 kok en 1 serveerster. Ze doen alsof het topdrukte is. Het geduld wordt flink op de proef gesteld. Een uur later staat de tafel vol met eten. Het was het wachten gelukkig wel waard. Al vallen we inmiddels wel bijna in slaap tijdens het eten. Het is al donker aan het worden en normaal gesproken liggen we dan al in bed. We worden bedankt voor ons geduld. Ze hadden zo’n drukke avond met 20 gasten. Ik ben benieuwd hoe een rustige avond er uit zien. Snel terug naar het hotel en onze ogen dicht doen. Morgen staat een lange reisdag op de planning.