Dag 12
Er is vandaag regen voorspeld. Het is eerste wat ik doe als ik wakker word is dan ook door het raam kijken. De lucht is grijs, maar het is helder. Daar ben ik heel blij om, want om tien uur gaan we met de helikopter over de Rockie Mountains vliegen. We hebben al dagen mooi weer en het is te verwachten dat het een keer slecht weer wordt, maar eigenlijk mag dat niet vandaag. Om half acht rijden we naar het Howse & Mistaya River Viewpoint om te ontbijten. Het is zes graden en wij zitten dapper buiten te ontbijten. Om ons heen zien we het regenen, maar wij houden het droog totdat we in de auto zitten. Veel te vroeg zijn we al op weg naar Cline River van waar de helikopter vertrekt. Er rijdt geen mens dus nemen we de tijd en passen de snelheid aan. Hier en daar stoppen we om van het uitzicht te genieten. Zelfs met slecht weer ziet het er hier mooi uit. Je merkt dat we een ander dal in gereden zijn en de natuur veranderd. Het dal is breder, andere begroeiing en het zijn de uitlopers van de Rockies. Het weer veranderd per minuut. Dan trekt het open en even later rijden we de regen weer in. Het is nog lang geen tien uur en we hopen dat het beter weer wordt. Om negen uur zijn we bij de helikopter aangekomen. Het is er rustig en we mogen al eerder de lucht in. We krijgen instructies en zijn klaar voor vertrek. Het weer wordt steeds slechter. We zouden onderweg stoppen in de bergen om te gaan wandelen, maar dat kan niet. De wolken zijn te laag. Als we zouden stoppen kunnen we niet meer opstijgen en zitten we vast in de bergen totdat het beter weer wordt. We krijgen te horen dat we de laatste vlucht van vandaag zijn. Dit klinkt niet heel aantrekkelijk. We vragen of het mogelijk is om de vlucht te annuleren en het geld terug krijgen. Wat zijn wij blij als dit kan. Het is zo jammer als je dik betaald voor een vlucht waarbij je niks kan zien. Teleurgesteld zijn we natuurlijk wel, want dit leek ons zo tof. Wie weet kunnen we later deze reis nog een poging wagen om een keer de lucht in te gaan. Zo zijn we al om half tien op weg naar Jasper. Uren eerder dan gepland. We kijken wel wat het weer doet en passen onze planning er op aan.
We rijden het dal uit en het weer wordt gelijk een stuk beter. De temperatuur loopt langzaam op en de bergen zijn weer zichtbaar. We stoppen zelfs de nodige keren om te genieten van het uitzicht. We rijden over een bergpas en de temperatuur daalt naar 6 graden. Gevoelstemperatuur ligt rond het vriespunt. We hebben zicht op de Athabasca Glacier. De wolken trekken af en toe wat verder omhoog zodat we de gletsjer beter kunnen zien. We wandelen de Toe of the Glacier trail. Een korte wandeling van nog geen twee kilometer. In korte tijd klimmen we 60 meter omhoog. Met de hoogtemeters die wij al gelopen hebben, moet het voor ons eigenlijk niks meer voorstellen. Gelukkig is het koud, want we krijgen het er warm genoeg van. Het zicht op de gletsjer is mooi. Het is druk op de ijskap met speciale voertuigen die toeristen tot boven op brengen en wandelaars die naar beneden hiken. Het begint een beetje te miezeren. Voor iets meer warmte gaan we onder de overkapping uit de wind picknicken. Wat nieuwe brandstof was wel weer nodig.
Als we via de bergpas naar beneden rijden ontmoeten we een kudde big horn sheeps. Ze lopen midden op de weg. Nog steeds geen beer, maar dit maakt ons ook meer dan blij. We hebben vandaag een flinke afstand te gaan. Zelfs nu we tijd extra hebben vanwege de helikopter vlucht die niet door ging komen we tijd te kort. Er is zoveel te zien en te doen op de Icefields Parkway.
Onze volgende stop is de Sunwapta Falls. De foto’s die we hier van gezien hebben zijn zo mooi dat we dit ook met eigen ogen willen bekijken. Het is inderdaad een waterval in een prachtige omgeving. Achter de waterval stroomt een rivier om een eilandje heen met bergen op de achtergrond. Helaas is het niet meer mogelijk om het bekende plaatje na te maken. Je mag daar niet meer komen. Wat ons ook opvalt zijn de vele rood/bruine bomen in dit gebied. De bomen zijn dood gegaan vanwege een kever die in de bomen gaat nestelen. Dit beestje leefde eerder alleen in British Columbia. Vanwege de opwarming van de aarde kan de kever nu ook overleven in Alberta en tast daar 80% van de bomen aan. Het is een apart gezicht. Het lijkt een beetje alsof de dennenbomen herfstkleuren hebben gekregen.
Onze route van vandaag sluiten we af bij de Athabasca Falls. Het is net een doolhof. Overal zijn trappetjes, platformen, uitzichtpunten. De waterval komt uit in een canyon die je ook kan bezoeken. Erg leuk. Ook in de regen. Wij vinden het niet erg, want het zou de hele dag regenen en we hebben eigenlijk ontzettend goed weer gehad.
Om half zes komen we aan bij HI (hostel) Jasper. Het is een gloednieuw hostel dicht bij het centrum van Jasper. Er is een prachtige gezamenlijke ruimte om te zitten en te koken. Een aantal dagen geleden hadden we al inkopen gedaan zodat we het nu alleen nog maar klaar hoeven te maken. Na zo’n dag is een eenvoudige maaltijd wel zo makkelijk. Alles komt uit pakken en blikken. Wat je ook voorschotelt. Het smaakt toch wel lekker na zo’n lange dag. Mama en ik doen nog wat inkopen bij de mini supermarkt en gaan mooi op tijd naar bed.