Dag 8
Vannacht hebben mama en ik een logeerpartijtje gehouden. Wij wilden vroeg op en samen er op uit gaan waardoor ze bij mij op de kamer kwam slapen. Zo heel veel geslapen heb ik niet. Volgens mij hoort dat ook bij een slaapfeestje. We hadden het zo heet op de kamer dat we het raam en de balkondeur open hadden gedaan. Gevolg was dat ik vannacht om half vier wakker werd van de kou en daarna niet meer kon slapen. Om half vijf stond ik al onder de douche om op te warmen en vervolgens aan een kop koffie. Om zes uur stonden wij al in de startblokken om te vertrekken. We waren even vergeten dat we over waren gegaan naar een andere tijdzone en de zon pas een uur later op komt. Als het enigszins licht is gaan wij met de auto naar Vermillion Lakes Scenic Drive. Een korte route langs een aantal prachtige meren. Het is alleen ijskoud. Letterlijk, want het was 0 graden. Het is mooi om te zien hoe de zon langzaam de bergen in het zonnetje zet. De natuur zien ontwaken blijft toch bijzonder. De nevel trekt over het water heen. We blijven enthousiast speuren naar een beer. We worden niet beloond. Ik kan me daardoor nog steeds moeilijk voorstellen dat er echt beren te zien zijn. Gewapend met thermo ondergoed, sjaal en handschoenen durven we het aan om af en toe uit de auto te komen. De vlonders zijn zelfs bevroren.
We hebben de smaak te pakken en rijden door naar Mount Norquay om te genieten van het uitzicht op Banff en de Vermillion Lakes. Het uitzicht hebben we nog niet gezien, maar het is nu al de moeite waard. Langs de kant van de weg staat een groep van 8 wapiti herten.
We rijden eerst te ver door tot het ski resort en spotten nog een roofvogel. Het lukt nog niet om te achterhalen wat we gespot hebben. We rijden een stukje terug en vinden dan het juiste uitzichtpunt. Het gras is hier nog bevroren. Dat heet dan zomer? Momenteel voelt het alsof ik op wintersport ben. Het hele dorp Banff straalt die sfeer ook uit. Het lijkt eerder op Oostenrijk dan op Canada. Om kwart over acht zijn we terug bij het hotel en hebben wij er al een halve dag op zitten.
Het ontbijt hebben wij nu wel verdient. Ik leef mij uit op het vezelrijke brood, bacon, gebakken aardappels, muffins. Het smaakt allemaal erg goed. We maken ons klaar voor de rest van de dag en gaan wandelen bij Cave & Basin. We lopen eerst een korte boardwalk door het bos en langs een water. Dat er warmwaterbronnen zijn is ook wel duidelijk. De rotte eierenlucht komt ons tegemoet. Ik ben er al een beetje aan gewend, want wat kunnen de mannen toch stinken. Vanaf de boardwalk spot ik een kleine slang in het water. Later lezen we op een bord dat het vrij bijzonder is om hier een slang te zien. Ga je naar Canada om beren te spotten. Kom je een slang tegen. Dat is toch het laatste wat ik verwacht had om tegen te komen.
We lopen ook de Marsh Loop. Een eenvoudige wandeling waarbij we langs de rivier lopen. Dit water is ook al zo blauw dat je bijna zou denken dat er sprake is van sabotage. Wie drupt er dagelijks kleurstof in dit water? De temperatuur loopt op en inmiddels heb ik het bloedheet in mijn 30 lagen kleding. Er kunnen steeds meer lagen kleding uit. We bereiken zelfs de 22 graden vandaag. Wat een verschil op één dag.
Tegen het middaguur rijden we naar Lake Minnewanka net buiten Banff. Ook dit is een scenic drive langs verschillende meren. Als eerste bereiken we de Cascade Ponds. Ook dit water komt rechtstreeks uit een plaatjesboek. Edgar en Joran zijn het nu al zat en blijven zitten op een bankje. Wij lopen nog een stukje om het water. Wat is dit intens genieten. We hebben het geluk een Colombiaanse grond eekhoorn van dichtbij te mogen bewonderen. Het beestje lijkt zich totaal niet aan ons te storen.
De weg gaat verder naar Johnnson Lake. Ik vraag me af of we nog moe gaan worden van alle meren. Tot nu toe zijn ze prachtig en allemaal weer heel verschillend. Het is alleen zo moeilijk om te beschrijven hoe mooi ze zijn. Een kleuren woordenboek zou hierbij van pas komen. Dit meer is erg geliefd bij de inwoners. Ik dacht al een beetje gewend te zijn aan de temperatuur, maar zwemmen in dit water gaat mij toch echt te ver. Ik krijg het al koud als ik er naar kijk. Wij zoeken liever nog wat verwarming bij een kopje koffie/thee met een muffin. Edgar en Joran zijn het zat, en wij zijn hen. Tijd om terug te gaan naar het hotel. Bij de supermarkt halen we warme kip met stokbrood. Je moet wel een beetje creatief worden om iets te bedenken als brood niet aanwezig is.
Na de lunch gaan mama en ik samen op pad. Het is zo mooi weer dat wij het jammer vinden om de middag in onze kamer door te brengen. Op de planning staat Tunnel Mountain Drive. Een korte scenic drive waarbij we als eerste bij Suprise Corner uit komen. Vanaf dit punt heb je prachtig zicht op Bow River en het Fairmont Hotel in Banff. Jammer genoeg staat de zon niet goed om foto’s te maken. Bij Hoodoos Viewpoint stappen we nog een keer uit. Dit is echt een heel gaaf uitzichtpunt. We staan nu nog een stuk hoger en hebben zicht op de vallei met de Bow River en de bergketens van de Rockies. Hier willen we morgen nog wel een keer terug komen met beter licht en om het te laten zien aan de mannen.
We rijden terug naar Banff waar we een kop koffie drinken met wat lekkers. Helaas is het koffietentje waar we heen wilden al gesloten. Gelukkig barst het van de koffie zaakjes in het dorp en kunnen we toch nog genieten van een heerlijke cappuccino. Als laatste moeten we nog boodschappen doen. Normaal gesproken vind ik dat wel leuk in het buitenland, maar dit is vermoeiend. Het is een kleine winkel en hutje mutje vol. Het is een lange zoektocht naar dat wat we nodig hebben. Als we weer terug zijn op de kamer is de energie op. We gaan onze benen laten uitrusten in het warme water van de hottub. Deze is in de openlucht waardoor de stoom niet binnen 5 seconden uit je oren komt, maar na 5 minuten. Ik kan me voorstellen dat het in de winter met -20 aangenaam zal zijn. Al wordt het dan nog een uitdaging om je haren niet te laten bevriezen. Om half zeven lopen we het dorp in naar Indian Curry House waar we heerlijk hebben gegeten.