Dag 5
Het lijkt er op dat we gewend zijn aan de Canadese tijd. We hebben allemaal erg goed geslapen. We voelen ons als herboren na een goede nacht. Vol energie hebben we zin in een nieuwe dag. De zon schijnt volop en dat maakt het nog een stukje leuker. Het ontbijt is vandaag inbegrepen en is erg uitgebreid dat we er goed voor gaan zitten. We kunnen zelfs wafels maken. Er is fruit, spek, omelet, yoghurt. Wat een feestmaaltijd. Edgar en Joran eten alsof ze in geen dagen iets gehad hebben. Gelukkig hebben we niet elke dag zo’n uitgebreid ontbijt, want dan kun je ons naar huis rollen. Als echt Hollanders hebben we nog wat toetjes en bananen meegesmokkeld voor de lunch.
Van het ene grote meer rijden we naar het andere grote meer. Het is een aaneenschakeling van meren. We rijden nog steeds door het gebied waar ze fruit verbouwen en volop fruit stands staan. Het zijn geen kleine kramen, maar grote winkels. Het fruit kun je hier niet zelf pakken, dit staat alvast voor je klaar in dozen. Zelfs de kleinste doos is al groot genoeg voor 5 personen. Jammer dat het fruit aanbod alleen in dit deel van Canada zo uitgebreid zal zijn. We genieten er daarom volop van. Als we langs Lake Kalamalka rijden komt er één grote glimlach op ons gezicht. Dit is het eerste blauwe meer dat we zien. Als de zon er op schijnt is het nog mooier. Om het meer nog beter te bewonderen maken we een stop in Kekulki Bay. Een park gelegen aan het meer. Als je zo dicht bij het water staat kun je ook goed zien hoe helder het is. We zien een paar kleine vissen zwemmen. Er is een strandje en er zijn dappere mensen die zelfs zwemmen in het meer.
Het is vandaag echt warm met 24 graden, zwemmen in dit water lijkt mij wel erg koud. Mama spot nog een knaagdier in de bosjes. We hebben hem allemaal goed kunnen bekijken. We hebben later navraag gedaan wat we gezien hebben en het was een bos marmot. Geen idee wat die daar deed, want er was geen bos te bekennen. We maken nog een stop bij een viewpoint en verlaten dan dit prachtige meer. Het leek was alsof we op een tropische bestemming waren.
KKalamalka Lake Viewpoint – Lake Kalamalka
Onze volgende stop is Davison Orchard Farm. Het is nog veel leuker dan ik mij van te voren had kunnen bedenken. Dat is blijkbaar ook bekend bij de inwoners. Het is er gigantisch druk. Het is knus, schattig en typisch Amerikaans/Canadees. Er staan prachtige oude auto’s en de gebouwtjes kunnen zo uit een western film komen. Ze verkopen er fruit, jam, sappen en alles kun je proeven. In de bakkerij ziet alles er zo lekker uit dat je bijna zou gaan kwijlen. Hier slagen wij wel om onze lunch te halen. Ik wil weer opnieuw kind zijn en spelen in de hooibalen en een rondje mee te rijden op de trekker. Als dat niet kan wil ik wel opnieuw trouwen. Het is een prachtige feestlocatie. Jos, will you marry me? Please!
In Salmon Arm gaan we picknicken bij de pier. Het is nog steeds stralend mooi weer en er zijn genoeg picknicktafels. Net als de meeste Canadezen komen we aan met een koelbox en een hele keuken inventaris. De muffins die we vanochtend gekocht hebben zijn fantastisch lekker en gevuld met cheesecake. De kaneel donuts zijn ook al zo lekker. Een toetje en wat fruit en we zitten stampvol. Na de lunch lopen we over de pier. Het is een prachtige omgeving met veel vogels. We zien in de verte een groep witte pelikanen zitten. Later blijkt dat dit de enige regio in British Columbia is waar deze vogels voorkomen. De Ospreys vermaken zich prima met vers gevangen vis. Schildpadden genieten van de zon op een boomstam. Als we uren later terug lopen naar de auto zit er een roofvogel in de boom. Het was even zoeken maar inmiddels weten we dat het een Red Tailed Hawk was.
De omgeving wordt steeds groener en de bergen steeds hoger. Het meer en het hotel waar wij aan verblijven is van grote afstand zichtbaar. Het gebouw wordt in het zonnetje gezet. Het is een mooi plaatje. Als eerste gaan mama en ik naar buiten om een mooie foto te maken van het hotel. De zon schijnt nu nog en wat je morgen krijgt weet je ook niet. We lopen naar een parkeerplaats verderop en moeten even geduld hebben voordat de zon terug komt. We lopen terug om het hotel te verkennen en zien beweging in het water. Er zwemmen twee otters. Beetje jammer dat mama’s grote camera net leeg is. Ze zijn te ver weg om goed vast te leggen, maar we hebben ze gezien! Ook dit hotel is weer gelegen op grote(re) afstand van een dorp dat we besluiten om in het hotel te eten. Dat is de slechtste keuze tot nu toe geweest. Het eten is duur en niet lekker. Dat gaan we morgen anders aanpakken. We hebben laat gegeten en mogen al bijna door naar bed.
