Al dagen ben ik er klaar voor. Dé reis naar een bijzonder land en de Galápagoseilanden.
Het overnachten bij van der Valk bevalt ons goed. Starten met een heerlijk ontbijt, met de shuttlebus ben je zo bij Schiphol. Het is druk op Schiphol, toch zijn we onze koffers snel kwijt. Wat is het heerlijk dat we bij de security niet alles uit hoeven te pakken, alleen mijn schoenen moeten uit en tja ik moet wel helemaal gefouilleerd worden. Wat er toch in dat HEMA ondergoed van mij zit, ik weet het niet.
We hebben een schitterend plek bij de nooduitgang. Niks opgepropt tussen een paar stoelen in, kan nog net niet zeggen dat ik uitgerust aan ben gekomen in Ecuador.
Onze reisleidster is nog onderweg met een andere groep. We worden opgevangen door Lisa. Geboren in Ecuador met Hollandse ouders. Wel zo makkelijk om in het Nederlands te kunnen praten. We zullen haar over een paar dagen opnieuw ontmoeten als we in Otavalo zijn. Ouders hebben daar een restaurant waar we vast zullen gaan eten.
Het is nog licht als we naar de hoofdstad Quito rijden waar we in een mooi hotel zitten. Samen eten, kennismaken met de groep, oogjes worden kleiner en iedereen word stiller. Half 10 mogen we ons bed opzoeken. Morgen gaat de grote ontdekkingstocht beginnen.
Quito
Het ontbijt is een lesje in geduld hebben. Er liggen 6 halve kleine plakjes getoaste boterhammen. Een schaal met fruit voor een paar personen. Fruitdrank voor 6 personen etc. En daar zit je dan met 19 mensen. En toch aan het eind van de maaltijd heeft iedereen voldoende kunnen eten.
Met de trolleybus gaan we naar het oude centrum van Quito. Elk station heeft een mannetje staan die de kaartjes verkoopt voor 25 cent. Je mag je dan opstellen waar de deuren van de bus ongeveer zullen komen. We treffen het dat we een bijna lege bus hebben. Onze reisleidster geeft nog wel even aan de buschauffeur door dat we met een hele groep zijn, en dat we allemaal mee willen. Gelukt met z’n allen in de bus.
Nella onze reisleidster is ook een prima stadsgids. We komen op de mooiste plekjes, gaan bij leuke tentjes koffie drinken, lunchen en hebben de middag voor ons zelf om rond te lopen. Een mooie wandeling heuvel op leidt naar de Basilic kathedraal. We weten dat we op hoogte zijn, we nemen onze tijd om de heuvel op te klimmen naar de kathedraal. In de kathedraal kunnen we nog hoger klimmen voor het uitzicht. Dan haak ik toch echt af. Hoe steil wil je een trap hebben en daarna zouden er nog een paar komen. Boven komen zou misschien nog lukken maar dan moet je toch ooit weer naar beneden. Hans heeft het na één trap ook gezien. De hoogte maakt hem wel wiebelig.
Ook vanaf de plek waar wij durfden te komen, hebben we een schitterend uitzicht op de stad. Een dreigende lucht en nog een zonnestraal maakt het spectaculair mooi.
Na een mokkachino (wow wat heerlijk) gaan we een poging doen om naar beneden te komen. Dat valt niet mee. Via kruip door, sluip door weggetjes en vele trappen komen we op de begane grond.
En dan begint het te regenen, te hozen..
Als het wat minder regent gaan we met regen poncho en paraplu op weg naar het plein waar we als groep verzamelen voor het avondeten. Hele watervallen komen uit regenpijpen, straten zijn kleine rivieren geworden. Met de app-taxi willen we terug naar het hotel. Als we staan te wachten op de taxi’s zien we veel politie met zwaailichten. De taxi’s mogen niet bij ons stoppen ze moeten doorrijden. Mogelijk een belangrijk persoon wordt door de politie begeleidt en dan moet al het verkeer doorrijden. Eén van onze taxi’s gaat ergens stilstaan en wordt daarom door de politie aangehouden. Onze begeleider moet nogal moeite doen om uit te leggen dat de taxi stopte niet om iets verkeerds te doen richting die belangrijke persoon, maar op ons wilde wachten. Tja dit is ook Ecuador.