Dag 13 – Dominical
Om één uur vertrekken we met de bus en veertig minuten later komen we al aan in Dominical. De rit door het plaatsje laat ons direct de sfeer proeven. Het plaatsje is niet meer dan een zandweg met wat (souvenir)winkels en restaurantjes. De sfeer is relaxed met veel backpackers en hippies/rasta mannen. We zijn er al snel achter dat wij ons hier wel gaan vermaken. Als we even uitgerust hebben op de kamer van het hotel Diuwak gaan we de tropische tuin en het plaatsje verkennen. Bij de toerist info proberen we wat informatie te krijgen over de activiteiten in de omgeving, maar die persoon heeft daar weinig zin in. Dan zoeken we het zelf wel uit.
Het hotel Diuwak ligt op loopafstand van het strand dus de zonsondergang mogen we niet missen. Het wordt 
lekker druk op het strand en het is ook erg prachtig. Zodra de zon niet meer zichtbaar is haasten wij ons naar een restaurantje. We komen uit bij een leuk klein taco tentje. We zijn moe en willen snel slapen.
Dag 14 – 15 – 16 -17 – Dominical dag 1
Na een korte nacht slapen vanwege het nodige lawaai zitten we weer braaf om zeven uur aan het ontbijt. Een paar groepsgenoten gaan naar Uvita voor een boottocht en wij kunnen mee rijden om het Marino Ballena park te bezoeken. Het is een maritiem park dat voor een deel uit strand bestaat. Bij laag water heeft het strand de vorm van een walvisstaart. Al wij daar aan komen is het nog vroeg waardoor het er rustig is en iets minder heet. Het is ook laagtij waardoor de walvisstaart het beste te zien is. Alhoewel, vanaf de grond blijft dat toch lastig.
Het strand is er weer één vanuit de plaatjesboeken. Het is breed met gigantische palmen en amper mensen. We ploeteren door de hitte naar de walvisstaart en vinden een minuscuul stukje schaduw. Als we daarna over een andere deel strand lopen is het nog rustiger. Alsof we de eerste voetstappen zetten in verse sneeuw. We vinden allerlei schelpen in de kleuren roze en paars en Sand dollars. Pelikanen vliegen af en aan. We zien verder weinig vogels.
Om kwart over twaalf zou de rest weer terug zijn van de excursie dus lopen wij langzaam terug naar het dorpje Bahia waar we zijn afgezet. Overal staan straatverkopers met souvenirs en kleding. Het geeft het straatbeeld heel wat kleur. Na lang wachten komt de rest ook eindelijk terug en kunnen we met de bus terug naar Dominical waar we heerlijk lunchen bij Mono Congo. Een sfeervol restaurantje met erg goed vegetarisch en veganistisch eten. Voor het eerst deze reis krijg ik goed wat eten naar binnen en kan ik er ook intens van genieten.
Na onze siësta lopen we nog een rondje door de tuin van het hotel waar we een soort toekan zien die we nog niet eerder hebben gezien. Ze komen heel dichtbij zitten en wij kunnen ze goed observeren. Net voor zonsondergang gaan we nog even over het strand waar drie ibissen rondlopen.
Het is vandaag de laatste avond met de groep en die sluiten we met z’n allen af. Het is erg gezellig en een paar groepsgenoten vertellen nog wat leuke anekdotes over de reisleidsters en groepsgenoten. We hebben een super leuke groep gehad en wij mogen nu nog twee dagen langer genieten van Dominical.
Dominical – dag 2
Vandaag is weer de vakantiedag aangebroken waarop we zeer vroeg uit bed mogen/moeten. Het is inmiddels traditie om één keer per vakantie vroeg er uit te gaan. Elke keer vraag ik mij af waarom ik dat doe, maar achteraf is dat het altijd waard. Dit keer gaan we er vroeg uit voor een birdwatching tour. Om tien over half zes worden we door de taxi opgehaald die ons naar Hacienda Baru brengt. Een natuurreservaat op korte afstand van Dominical.
Om zes uur begint de tour bij de Hacienda Baru lodge. De gids is bewapend met telescoop en vogelgids. Samen met twee Amerikanen gaan we op pad. We hoeven ons nog geen meter te verplaatsen om de vogels te zien. Er vliegt van alles voorbij. De gids ziet ze hoog in de bomen op grote afstand. Daar is hij echt op getraind. Met de telescoop kunnen we ze goed dichtbij halen en de details bekijken. We zien een aantal nieuwe vogels en veel bekende vogels. Je ziet zo veel dat het niet bij te houden is wat we spotten.
We horen al een heel tijdje toekans om ons heen en hebben hem ook kunnen spotten. We hebben deze reis al heel wat vogels mogen zien, maar de toekan blijft indrukwekkend. Ze kunnen ook niet zo goed vliegen vanwege hun enorme snavel. We zijn wel meer dan een uur bezig met het spotten van vogels rondom de lodge voordat we het bos in gaan. Daar is het wat moeilijker om ze te zien vanwege alle begroeiing.
Achter de receptie zien we eerst een hele groep kapucijnapen door de bomen springen. Als we het echte reservaat binnen stappen zien we direct een mot mot zitten. Weer drie meter verder zitten twee prachtige spechten de bomen kapot te pikken. Dan horen we een prachtig geluid van een vogeltje dat zich bijna nooit laat zien. We hebben er een glimp van mogen opvangen. De gids kan het geluid van de vogel perfect nadoen zodat de vogel daarop reageert. De gids kan meer vogel geluiden nadoen. Het is onvoorstelbaar wat een kennis die man heeft. Waar wij met onze camera en verrekijker zitten te turen naar waar die vogel ook alweer gebleven is zo snel heeft hij ze gevonden. Zo zien wij Montezuma’s overvliegen. Als ik wijs naar een hagedis maakt de gids een snelle beweging en hop daar heeft hij hem gevangen. Nooit geweten dat zo’n klein beestje zo interessant kan zijn. Het mannetje blijkt een gele lel te hebben die hij laat zien. Ook kan de hagedis perfect doen alsof die dood is om zo te voorkomen dat hij wordt aangevallen. De tour sluiten we af met een tweetenige luiaard die behoorlijk dichtbij zit.
Om negen uur zijn we moe van alle indrukken en vallen we om van de honger. We ontbijten bij de lodge en rusten even uit voordat we verder het terrein op eigen gelegenheid gaan verkennen. Zo heel veel meters hebben wij niet gemaakt. Het is nog warmer dan gisteren en eergisteren dus we doen rustig aan en hebben het plan om niet te ver te lopen. We gaan eerst naar de (vogel)observatietoren waar we meer vlinders dan vogels zien. Het lijkt net een vlindertuin. Stilzitten doen ze helaas niet. Daarna volgt het pad verder het bos in richting de zee. Daar komen we helaas niet uit en voor we het weten zitten we al halverwege het 3 kilometer wandelpad. Dan kunnen we net zo goed verder lopen. Onderweg zien we nog een toekan, boomkruipers, knalgele vogeltjes, neusberen en roofvogels. Iedereen die we tegenkomen is vriendelijk en vraagt of wij al iets gezien hebben en wijzen ons op wat zij gezien hebben. Net voordat we het pad verlaten zien we de great curassow op het pad staan. Zowel het mannetje als het vrouwtje. Het mannetje had ik nog niet gezien. Wat een gigantisch mooi beest.
weer terug bij de lodge genieten we van een heerlijke ananas batido. De allerlekkerste van de hele vakantie. We genieten van alle mooie bloemen in de tuin. We willen nog graag naar het strand en lopen langs de luiaard die inmiddels wat beter zichtbaar is dan alleen een harige bol in de boom. Het strand is nog een eindje lopen. Dat is het zeker waard. Het strand is heel anders dan die van Dominical en op 1 persoon na is het hele strand voor ons. We maken een soort strandwandeling en ik koel af met mijn voeten in de zee. Voor iets meer verkoeling lopen we via het bos terug. Er komen heel wat motoren voorbij en ook een kruising tussen een golfkarretje en een quad. Deze aardige meneer vraagt of wij met hem mee willen rijden. We zijn best moe en warm en zeggen volmondig ja. Dat scheelt heel wat lopen.
De puf is inmiddels wel op. Met de taxi gaan we terug naar Dominical waar we lunchen bij Mono Congo en daarna siësta houden en de zonsondergang bekijken. Het was opnieuw een mooie dag!
Dominical – dag 3
Na een paar korte nachten hebben we vannacht bijgeslapen en uitgeslapen tot zeven uur. Na het ritueel van deten en zonnebrand smeren zitten we voor ons doen laat aan het ontbijt. Nog even genieten van het heerlijke fruit en bakbanaan.
We maken een rondje door de tuin om nog wat bloemen, vlinders en vogels vast te leggen. Het is nu nog koel(er) en laagtij dus de ideale tijd voor een mooie strandwandeling. Het strand is met eb veel mooier dan met vloed. Het strand is nu breed en er is ook zand in plaats van alleen stenen. Lekker met de pootjes in het water, lopen we tot het einde van het strand, zo’n 4 km. Helaas kunnen we niet naar Dominicalito strand. Daar zit een behoorlijke rotspartij voor in de weg. We zoeken een mooie boomstam in de schaduw om te genieten van het uitzicht en wat te eten. Er valt iets uit de boom en als ik om kijk zie ik een slang op de grond liggen. Ik pak mama snel vast en zeg dat we naar voren moeten lopen (zij had de slang nog niet gezien). De slang was op nog geen meter afstand van ons. De slang zoekt snel een weg naar het bos. Dat was nog eens een belevenis. Als we later opzoeken wat voor slang het is blijkt het een ongevaarlijke bird snake te zijn.
Langzaam lopen we terug door de brandende zon. Met een windje en de voeten in de zee gaat dat best goed. Al is het water op sommige plekken te warm. Dat is zo vreemd. Water dat nog warmer is dan zwembadwater in Nederland en het water dat hier uit de douche komt. Als we terug lopen merken we pas hoever we over het strand zijn gelopen. Dat is een mooie wandeling geweest. Voor we het strand verlaten neem ik nog een duik in de zee. Het water is hier enorm krachtig en trekt je zo mee. Je moet goed stevig staan om niet om te vallen. Als ik het water uit ben heb ik nog steeds het gevoel dat het water aan mij trekt.
We koelen even af op onze kamer en spoelen ons af. Als je hier een bezoek aan het strand brengt kom je terug als een zwarte bal. We gaan pizza eten bij Casita. Een heel leuk, klein restaurantje met erg lekkere pizza. Daarna is het tijd om uit te buiken en een korte siësta te houden. Echt lang houden we het niet vol, want we willen het maximale uit onze laatste dag halen. We gaan nog wat boodschapjes halen en drinken nog een lekkere bak Costa Ricaanse koffie. Nog voordat het donker wordt loop ik een rondje door de tuin waar ik heel veel Jezus Christus hagedissen spot. Natuurlijk moet ik ook nog één keer de zon onder zien gaan. Het is weekend waardoor ik vandaag met heel wat meer mensen sta te kijken.
Dominical – San Jose – Amsterdam
We gaan vandaag op tijd uit bed om nog een paar uurtjes te gaan genieten van zon, zee, strand, en vogels. Voor het allerlaatste genieten we van het heerlijke fruit. Wat gaan we dat missen. Als de laatste spulletjes ingepakt zijn lopen we nog een rondje door de tuin. Er is nog 1 vogel die ik heel graag wil vast leggen. Volgens mij is het gelukt.
Nog één keer maken we een korte strandwandeling en drinken een kop heerlijke Costa Ricaanse koffie. Op de terugweg naar het hotel word ik op mijn wenken bediend. Ik wilde nog heel graag een toekan zien en daar zaten ze met z’n tweën in de boom. Wauw! Mijn dag is goed.
Dan begint het wachten. Om 10:50 zouden we opgehaald worden door de shuttle bus, maar die laat op zich wachten. Als we ongeduldig beginnen te worden laten we de receptie bellen met de maatschappij. Haast hebben we niet, maar het is wel prettig om te weten hoe lang je moet wachten. Dat blijkt mee te vallen. Kennelijk hadden we een verkeerde tijd doorgekregen. Zo zitten we driekwartier later in het busje. Het is een klein comfortabel busje met lekkere muziek. Echt lang kunnen wij er niet van genieten. In de buurt van Manuel Antonio worden we bij een restaurantje gedropt waar we moeten wachten op een ander busje. De vijf minuten die we moeten wachten loopt al snel weer op naar een half uur. Het volgende busje is lang niet zo fijn.
Onderweg maken we de nodige stops om mensen op te pikken. We komen in drukke badplaatsen met erg luxe hotels. Wij zijn blij dat we in een klein en rustig dorpje zaten. We wachten met smart op een lunchpauze. Die komt helaas niet. We maken een korte stop van een kwartier waarin we moeten eten, drinken en plassen. We hebben de hele vakantie nog niet zoveel haast gehad als nu. De reis gaat niet via de snelweg. Het is sightseeing door de bergen. Het is overal erg druk. Het lijkt er op dat het hele land in rep en roer is vanwege een belangrijke voetbal wedstrijd. Uren verstrijken en er lijkt geen einde aan te komen ook al is de route mooi. Het voordeel is dat we nu geen zes uur hoeven te wachten op het vliegveld. Om half zes komen we eindelijk aan op het vliegveld. In die tijd hadden we al heel wat uren richting NL kunnen vliegen.
Het is nog steeds vroeg en we moeten nog even wachten voordat we onze bagage kunnen inleveren. Er is geen mens op het vliegveld dus we zijn overal snel doorheen. Nog vier uur wachten voordat we de lucht in mogen. Het vliegveld is erg klein en bijna alle winkels en eettentjes zijn gesloten. Toch komen we de tijd redelijk door. Half slapend stap ik het vliegtuig in. Ik heb nog nooit zo’n goede vliegreis gehad. Ik heb veel kunnen slapen waardoor de tijd voorbij vloog. Om drie uur landden we op Schiphol waar we de trein pakken naar Zwolle. Daar staat papa ons op te wachten. Om zes uur ben ik weer thuis bij mijn lieve man.