Joran heeft donderdagavond nog een personeelsfeestje en komt om half 12 thuis.
Hij wil wel om 6 uur vertrekken. Mooi streven, het zal al mooi zijn als hij om 6 uur uit zijn bed kan komen.
Ik schrik iets voor 6 uur wakker en denk dat ik Joran naar boven hoor komen. Nee hoor staat Edgar er om ons uit te zwaaien. Binnen een uur zijn we zover dat we op vakantie gaan. Lekker rustig op de weg. Bij Bremen zien we op het allerlaatste moment mensen afslaan naar Hannover. Vrachtwagens en bussen staan daar in file op de rechterbaan. Helaas kwam voor ons de filemelding net te laat dat wij niet meer af konden slaan. Op 10 minuten afstand, een groot ongeluk met een vrachtwagen, waardoor de weg totaal afgesloten was. Ook al lijkt het vrij rustig, drie rijbanen met auto’s van de snelweg afsturen, door een dorp met verschillende verkeerslichten, dat gaat tergend langzaam. Joran gaat al vast een ochtend dutje doen. Ben je wakker staan we nog geen kilometer verder. Wat is het dan fijn dat je in een camper zit, met eten, drinken EN een toilet , want die staat er nu niet langs de weg. Uiteindelijk na 5 uur zijn we weer op de snelweg en mogen we doorrijden.
Bij Puttgarden is er nog plaats op de veerboot. Als we boven op het dek staan, varen we al de haven uit. Erg fijn dat je na zo’n dag ook een beetje geluk hebt. Heerlijk uitwaaien.
En dan zit je in Denemarken als je in Rødbyhavn in de haven aankomt. We vinden het mooi dat we Denemarken gehaald hebben en zoeken een camping op, om nog te genieten van de avond. Zijn er zoveel plaatsen in Denemarken blijkt bij het binnen rijden van Sakskøbing dat we vorig jaar hier toevallig ook geweest waren om boodschappen te doen en te tanken.
Zaterdag 8-7
We hebben als roosjes geslapen. Verse broodjes liggen in een kratje voor de camper als we wakker worden.
Vandaag gaat de reis super met heel erg mooi weer. Tussen de middag komen wij bij een Fisbutikk uit. De mannen hebben gesmuld van de zalm en garnalen. In Zweden zien we de eerste kraanvogels. Uiteindelijk komen we boven Stockholm in het plaatsje Uppsala. Verbaasd kijken we in het rond als de tomtom tegen ons zegt dat we de bestemming bereikt hebben. Uhh… maar waar is de camping dan, we zien alleen een grote sporthal met zwembad. Helemaal aan het eind van de parkeerplaats bij het sportcomplex is nog een weggetje dat naar de camping leidt. Als we op het grasveld onze camper willen parkeren, gaan de hazen er echt als hazen vandoor en zien we ze niet meer terug.
Zijn we mooi onderweg zie ik opeens de meter van de motor tegen het rode aanzitten. Nee
hè.. Het is tijd om onze middag pauze te nemen en komen in een retro Pink Ladies restaurant uit in Njuranda. Na de pauze is de motor nog steeds oververhit. Tijd om een hulpdienst te bellen. Binnen een paar minuten zijn de hulptroepen bij ons. We worden op s
leeptouw genomen naar de garage in Njuranda. De volgende morgen zijn we als eerste aan de beurt om 7 uur. De e-walla is stuk wat het ook mag zijn en het duurt een week voor die bij de garage kan zijn. Hij kan het wel zo repareren dat we veilig verder kunnen. Alleen moeten we niet meer naar de meter in de cabine kijken want die danst zijn eigen dans en geeft niet de werkelijkheid weer. Ondertussen hing er ook een rotte eieren lucht in de camper, wat betekende dat de woon accu het begeven heeft. Deze kon wel binnen een halve dag geleverd worden. Alle tijd om lopend naar het dorp te gaan. Zo kom je nog eens ergens waar je anders nooit aan gedacht zou hebben. Zit je al om kwart over 9 aan de gebraden kippetjes op een picknick bankje voor de supermarkt in het zonnetje. Willen we een kop koffie scoren, vind ik het vreemd dat de deur niet open wil. Tja het is ook nog geen 10 uur… Zitten we te genieten van de koffie zien we een vrachtwagen voorbij komen die vast naar de garage gaat om de accu te brengen. Helemaal goed. Om kwart over 11 kunnen we weer veilig de weg op zonder een bijzondere lucht in de camper.
We hadden bedacht om langs de oostkust van Zweden naar het noorden te rijden. Kustweg betekent dan niet dat je ook werkelijk de kust ziet. Zo nu en dan zien we een stukje kust en dat is het, wel een mooie en snelle route om in het hoge noorden van Zweden te komen. In Luleå willen we op een camping gaan staan. Totdat we zien hoe groot, druk en hutje mutje vol de camping is. Nou dan kiezen we er wel voor om wild te kamperen in het dorp, vlak bij een benzine station zodat we de volgende dag verse broodjes kunnen halen.
Dinsdag 11-7 en woensdag 12-7
Vandaag maken we de oversteek door het land Zweden naar Noorwegen. Komen langs een geweldige kloof waar we een korte wandeling maken. Bij een ander uitzichtpunt denkt de camper zoek het uit ik ga niet starten. Motorkap omhoog, wij gewichtig kijken, gefrunnik aan de kabels van de motoraccu en ja hoor hij doet het weer ppfff gelukkig. En weer verder, de camping die nog in Zweden ligt, ziet er wel heel triest en verlaten uit, we hadden graag van het prachtige uitzicht willen genieten op de met sneeuw bedekte bergen. De eerste camping in Noorwegen is klein en helaas helemaal vol. Oké dan nog een stukje verder rijden….. Moet de camper wel willen starten… Helemaal niets… opnieuw motorkap open, weer aan de kabels van de startaccu lopen pieren maar nee hoor helemaal niets. Opnieuw ANWB bellen. Binnen een uur staat er weer iemand bij ons en ziet het probleem en het kost maar een paar minuten werk. Hij heeft alleen niet het gereedschap om het te verhelpen. De kabels van de motoraccu zijn losgetrild… Hij weet een garage waar we de volgende morgen als eerste aan de beurt zijn om 8 uur.
Ik heb goed geslapen de mannen iets minder, die hadden nogal last van de meeuwen die als kleine kinderen de hele nacht aan het schreeuwen waren. We worden netjes als eerste klant geholpen. De paar minuten worden een dikke 20 minuten en voor half 9 kunnen we onze reis voortzetten.
Op het schiereiland Senja begint onze eerste toeristische weg. We komen bij de haven net voor het eiland Husøy. De mannen vinden het tijd worden om hun hengels uit te proberen en ik kan via de brug naar het eiland lopen en zeggen dat ik het hele eiland rond heb gelopen. De mannen halen zo’n 30 vissen uit het water. Wat kabeljauwen en nog een witvis worden meegenomen om zelf te bakken. Heerlijk genoten hebben we. Ondertussen zitten we zo ver in het noorden dat de zon niet meer onder gaat. We moeten de verduisteringsgordijnen dicht doen om net te doen of het nacht is. We zijn niet naar bed te krijgen.
Een nieuwe dag en toch nog even proberen of de vissen willen bijten. Ja hoor, weer een dikke 20 vissen weten de mannen uit het water te halen. Joran heeft zelfs een nieuwe manier gevonden om de vis aan de haak te slaan. Dicht bij de kant met het blinkertje spelen; wat heen en weer en op neer bewegen en de vis hapt hier gewoon op. Omdat we alle vis gisteren hebben opgegeten mogen we opnieuw wat vis meenemen. Als dit zo door gaat komt straks de vis mijn neus uit.
Tegen de middag willen we onze route verder rijden en komen langs verschillende mooie uitzichtpunten. Op één van de uitzichtpunten krijgen we nog een hapering van de camper. Het trappetje wil niet meer inklappen. Gelukkig hebben wij sterk touw mee, met wat handigheid kunnen wij het trappetje stevig genoeg vastzetten zodat we geen irritant gepiep gaan horen dat de trap niet goed gesloten is.
Met de veerboot gaan we de oversteek van Gryllefjord naar Andenes maken op Andøya een eilanden groep net ten noorden van de Lofoten.
Vrijdag 14-7
Onze tweede toeristische weg hebben we eigenlijk al ooit een keertje gereden, maar blijft mooi. Op een strand zien we een visarend zitten. Wat een grote vogel is dat toch. Aan het plaatsje Stø hebben we mooie herinneren. We willen daar graag nog een keertje naartoe om te kijken of we opnieuw kunnen genieten van de zonsondergang die net niet onder zal gaan. Het weer is niet zo mooi, volgens de weersvoorspelling is het tussen 1 uur en 4 uur ‘s nachts wel helder weer. Wekker wordt gezet en ja hoor schitterend weer. Met mijn camera trek ik erop uit om te genieten van het gouden uurtje wat hier uren aanwezig is.
Zaterdag 15-7 en zondag 16-7
Thuis hadden wij heel veel wandelingen en mooie visplekken gevonden op de Lofoten. Berichten uit Nederland over mijn vader doen ons besluiten dat we de Lofoten links laten liggen en al vast naar het zuiden afreizen. In het midden, zuiden van Noorwegen en Zweden zijn ook genoeg mooie plaatsen waar we ons kunnen vermaken als we daar de tijd voor krijgen.
Hans wil nog heel graag weg 17 langs de kust naar het zuiden rijden. Net voor Saltstraumen met de grootste getijdestromen heb je nog een kleinere variant bij de Godøstraumen. De uitzichten aan beide kanten van de brug zijn zo totaal verschillend. Een geweldige plek om hier de avond door te brengen.
Natuurlijk gaan we de volgende ochtend ook bij de Saltstraumen kijken als de stroming rond 11 uur op zijn sterkst is, blijft een bijzonder schouwspel.
Bij Helsa komen we op een camping. We moeten even opletten waar we onze camper neerzetten met wat nattig weer kan de gravel drassig worden en kun je in de problemen komen om weg te komen. Nou we hebben genoeg problemen gehad we zoeken een droog stukje ondergrond op. Een mooie steiger ligt een heel eind over de fjord. De mannen halen hier makrelen uit de fjord. In Nederland kennen we eigenlijk alleen de gerookte makreel. Gebakken zijn ze ook heel erg lekker.
Voor de nacht voorspellen ze regen, echt lekker heb ik niet geslapen. Gelukkig blijft het droog tot wij de volgende dag op pad gaan. We willen op de camping nog langer blijven en als ik zie dat er mensen vertrekken op een zeer harde ondergrond reserveer ik die plek voor de komende nacht.
Maandag 17-7
Een wens gaat vandaag in vervulling. We gaan naar de Svartisen gletsjer. Eerst met een bootje over de fjord richting de gletsjer. Fietsen staan klaar om ons nog 4 km dichter bij de gletsjer te brengen en dan nog een paar kilometer klimmen en klauteren om aan de rand van de gletsjer te staan. Joran vind het jammer dat ik iets minder snel ben dan hij, want nu kan ik geen foto’s maken als hij hup hup zo van de ene naar de andere rots springt Hallo mijn benen zijn niet zo lang ik moet 2x zoveel stappen nemen en die afstappen zijn zo groot… We hebben al verschillende gletsjers van dichtbij mogen bewonderen, deze vinden we toch wel heel erg gaaf. Zo blauw en je kunt op verschillende plaatsen een heel stuk onder de gletsjer door kijken. Moe en voldaan komen we aan het eind van de dag terug op mijn gereserveerde campingplaats op vaste grond. Wat heb ik heerlijk geslapen.
Dinsdag 18-7
Wij krijgen een verontrustend bericht over mijn vader die in het ziekenhuis ligt. Wij gaan richting huis. Een laatste vis poging wordt onderweg nog goed beloond. Een Duitser is heel erg blij als hij een paar makrelen krijgt. De mannen mogen hierdoor nog een tijdje langer vissen, iedereen blij.
Hierna volgen 4 lange reisdagen om veilig thuis te komen. Ondanks dat de vakantie heel anders is verlopen dan we van te voren bedacht hadden heeft Joran genoten om een paar weken met ons op stap te zijn. In twee weken hebben we ruim 6500 km gereden. Moesten we veel geduld hebben en hebben dat gecompenseerd door hier en daar te genieten van het heerlijke eten dat we of zelf maakten of tegen kwamen op bijzondere plaatsen.