Matterhorn

Zaterdag 24 oktober 

Vanacht was een koude nacht, het is rond de min 5 graden geweest. Als eerste kijken wij nieuwsgierig uit het raam, of het mooi/helder weer is. Het is al vroeg dag, want om 9 uur worden wij met de taxi opgehaald vanaf de camping, die ons naar Zermatt zal brengen. Dit is dan eindelijk de dag waar Ilse zo lang naar uit kijkt, naar de Matterhorn toe. Over een smal, kronkelend weggetje worden we in Zermatt gebracht. Aangekomen bij de tandradbaan die ons naar boven zal brengen naar de Gornergrad. Met een paar minuten vertrekken we naar boven. Ilse vind het helemaal super, haar dag kan alweer niet kapot.

Onderweg stikt het van de prachtige uitzichten en ook op de Matterhorn. Elke keer weer wat hoger, net weer een beter uitzicht. Gelukkig hebben we een digitaal fototoestel anders hadden we wel heel veel rolletjes nodig gehad. Onderweg komt er ook steeds meer sneeuw, eerst ben je al blij met 5 vlokjes op de grond, dan met 5 centimeter. Als we boven zijn, licht er al een aardige laag van ongeveer 25 centimeter. Bij het station staat een man met een sint Bernardhond, ooh wat vinden wij dat leuk. Zo’n viese, grote hond met van die vieze, lange kwijldraden uit zijn mond te hangen, die er maar niet af willen bungelen. Maar goed, ook die moet op de foto, niets word overgeslagen. Na wat foto’s gemaakt te hebben en de omgeving wat verkend te hebben, gaan we een stuk naar beneden lopen. Eerst met het treintje naar het eerst volgende station waar we uitstappen om eerst naar Riffelberg te lopen, en daarna door naar Riffelalp.

 Een echt duidelijke markering is er niet, dus we volgen de voetstappen van de mensen die ons zijn voor gegaan. De hele wandeling hebben we prachtig zicht op de Matterhorn waar af een toe een wolkje langs drijft. Het is echt heerlijk om in de sneeuw rond te lopen naar beneden, wat gaat dat snel zeg. Door de verse sneeuw loopt het makkelijk naar beneden. Je hebt grip op de sneeuw. Joran en Edgar vinden het ook helemaal leuk, en hebben zich vermaakt met sneeuwballen gooien. Joran gebruikte zichzelf als sneeuwbal om de berg af te rollen, en als slee Hij zag er dan ook uit als een sneeuwpop. En hoe kan het dan toch, dat je nat bent als je beneden bent. Het is gewoon niet te omschrijven hoe leuk en mooi het daar is om te wandelen. Wat Ilse erg leuk vindt, is dat als er een treintje aankomt om dan te zwaaien naar de mensen, en dat ze dan terugzwaaien. Met het idee erachter: die mensen zullen vast denken wat knap dat ze daar lopen. Helemaal leuk. Met 2 uur wandelen zijn we aangekomen in de bijna groene wereld.

  In Riffelalp stappen we weer op de trein, nadat we hebben genoten van het zonnetje. Moe, maar voldaan komen we beneden en trakteren we ons op een apfelstrudel mit vanillesauce. Met de taxi weer terug naar de camping. We zijn helemaal op, en gaan wat eten in het restaurant op de camping en hebben de Walliser specialiteiten uitgeprobeerd. Daarna duiken we vroeg in bed. En zowaar de volgende morgen hadden we geen eens spierpijn. We krijgen ervaring, en hebben ondertussen sterke kuitspieren gekregen.